فیلارمونیک تامسک هفتاد و پنجمین دوره کنسرت خود را

Category: اخبار روز موسیقی

آغاز کرد  Denis Matsuev in Tomsk دنیس ماتسوئف در Tomsk

افتتاحیه 75 سالگرد سالگرد برگزاری کنسرت های فیلارمونیک تامسک با دو رویداد منحصر به فرد رقم خورد.

در 10 سپتامبر ، پخش آنلاین جشنواره هنر ترانس سیبری ، برای اولین بار در تومسک با مدیر هنری خود – وادیم رپین ویولون مشهور جهان! – وادیم رپین!

در 20 سپتامبر ، کنسرت افتتاحیه جشنواره پنجم “دنیس ماتسوف و دوستان” برگزار شد ، زمانی که برای اولین بار در 6 ماه گذشته سالن بزرگ فیلارمونیک تومسک از شنوندگان پر شد.

عصر 10 سپتامبر به چند دلیل جشن گرفت. اولین بار واضح است – افتتاحیه فصل ، دوم – در تومسک بود که جشنواره هنری ترانس سیبری پس از وقفه ای طولانی مدت به دلیل همه گیری ، از سر گرفت.

برنامه کنسرت چندین تقدیم داشت: به پزشکان و کارکنان پزشکی که با همه گیری مبارزه می کنند. اسقف اعظم الكساندر منو ، كشیش و مبلغ برجسته قرن 20؛ صد و شصتمین سالگرد تولد آهنگساز اتریشی ، اصلاح طلب سمفونیک گوستاو مالر.

وادیم رپین: “ما جشنواره را تعطیل نکردیم ، اما آن را مکث کردیم”

بدون تماشاگر و تشویق در سالن ، در سکوت کامل ، اولین نتهای گروه زهی ارکستر سمفونیک آکادمیک تومسک به سرپرستی مدیر هنری و رهبر ارکستر میخائیل گرانوفسکی بر روی پیانیسیمو به صدا درآمد.

این کنسرت با “آریا” از مجموعه شماره 3 توسط یوهان سباستین باخ در نسخه ارکسترال لئوپولد استوکوفسکی آغاز شد. pizzicato اندازه گیری شده با کنترباس ، شمارش معکوس زمان جدیدی را آغاز کرد که با هماهنگی ابدیت ، آرامش و جدا شدن از پوچی جهان پر شده است. در این موسیقی هیچ ناهماهنگی وجود ندارد و به محض اینکه آهنگساز برای لحظه ای رنگ ها را غلیظ می کند ، بلافاصله بافت تخلیه می شود و به آن آرامش می بخشد.

پس از آن ، رشته برنامه از باروک تا رمانتیسم کشیده شد. وادیم رپین ، ویولونیست برجسته عصر ما ، نوازنده ای کاملاً شگفت آور و ظریف ، به صحنه آمد. وی کنسرتوی شماره 1 ویولن (G minor) توسط ماکس بروخ را اجرا کرد. نام این آهنگساز آلمانی در دنیای موسیقی چندان بلند به نظر نمی رسد ، اما این کنسرتو جایگاه شایسته ای را در میان شاهکارهای بزرگ عاشقانه به خود اختصاص داده است.

ساختار پیچیده اثر ، که در آن هر حرکت به صورت سونات نوشته می شود ، نیاز به درک و احساس روشن از مجریان دارد. فرم ، در غیر این صورت یکپارچگی کار توسط شنونده درک نمی شود. به همین دلیل اتحادیه گفتگویی که بین وادیم رپین و رهبر ارکستر میخائیل گرانوفسکی بوجود آمد مهم است. درخشان بودن رمز مجازی که نتیجه این کنسرت بود ، کسی را بی تفاوت نگذاشت و باعث طوفانی از احساسات ، از جمله در میان اعضای ارکستر شد.

در میانه برنامه کنسرت ، یک دانشگاه متضاد ، اما بسیار مکمل آن ، به یاد کشیش الکساندر من قرار گرفت. این مبلغ برجسته کلام خدا دقیقاً 30 سال پیش در 9 سپتامبر 1990 به دست قاتلان به شهادت رسید. به گفته میخائیل گرانوسکی ، آهنگسازان باخ ، موتزارت ، چایکوفسکی ، مالر ، زاتسپین ، به ویژه به پدر نزدیک بودند. اسکندر یوگنی اشتاین میلر ، تکنواز انجمن فیلارمونیک تومسک دو ترانه اجرا کرد: “فقط یک لحظه وجود دارد” از الکساندر زاتسپین (آهنگ مورد علاقه پدر اسکندر در طول زندگی خود) و ترانه “به یاد پدر اسکندر” از ولادیمیر شیشکارف. این کنتراست به منزله انتقال از آخرین و اصلی ترین کار کل برنامه کنسرت بود.

بنابراین ، آخرین کنسرت دهمین سمفونی توسط گوستاو مالر (جنبش من ، آداجیو) است که 110 سال پیش آغاز شده و ناتمام مانده است ، هرگز قبل در تومسک صدا کرد. این طبیعت قطعه بود که فرم قوسی کل شب موسیقی را ایجاد می کرد. علیرغم ذات غم انگیز و ملاقات با مرگ در آداجیو (بخشی که آهنگساز تا آنجا که ممکن است به پایان رسانده است) ، با یک “پله به آسمان” صعود کننده ، نوعی مقیاس فوق العاده که هماهنگی ابدیت را تشکیل می دهد ، پایان می یابد ، کنسرت در “آریا” باخ آغاز شد. p> اوج اصلی آداجیو در معرض ترین عصب در صدای توتی ارکستر است که اصطلاحاً “آکورد هفت tz” است. آهنگساز بوریس تیشچنکو از او به عنوان “وحشتناک ترین آکورد موسیقی” صحبت کرد ، سوراخ شده با “سوزن A” اولین شیپور (جدا از کل ارکستر بر روی fortissimo) ، انگار که تمام زندگی قبلی را لغو می کند. پس از آن ، شنونده کاملاً ویران شده و در انتهای سمفونی – با احساس کاتارسیس.

و اکنون ، پنج دقیقه پس از آخرین صدای ارکستر ، متوجه می شوید که اولین جلسه باشکوه فصل 75 فیلارمونیک تامسک واقعاً مقیاس بزرگی را تنظیم می کند لحن کل سال کنسرت پیش رو.

ادامه بدون شکوه افتتاحیه فصل اولین کنسرت جشنواره 5 سالگرد “دنیس ماتسوف و دوستان” در 20 سپتامبر بود. قسمت مقدماتی جلسه موسیقی با عموم مردم به کار پیوتر ایلیچ چایکوفسکی اختصاص داشت که 180 سالگی او امسال توسط همه دنیای موسیقی جشن گرفته می شود.

ارکستر سمفونیک آکادمیک تومسک به سرپرستی مدیر هنری و رهبر ارکستر میخائیل گرانوسکی کنسرت را افتتاح کرد برنامه “راهپیمایی اسلاوی” توسط PI چایکوفسکی ، opus 31. مضامین صربی این اثر ، و همچنین سرود روسی الکسی لووف “خدا تزار را نجات دهد!” به طور واضح و واضحی از گروهی از ارکستر به گروه دیگر منتقل می شد و بالاترین پیشرفت را در توتی های اوج می گرفت. و قدرت ارکسترال در کد نهایی یک بار مثبت را به تمام شب تحمیل کرد.

ارکستر تومسک فصل جدیدی را با یک رهبر ارکستر جدید آغاز می کند

سپس قطعات مجلسی بیشتری برای ویولن توسط P.I.Tchaikovsky آمد ، که اجرا شده توسط ویولونیست با استعداد ، برنده مسابقات بین المللی هایک کازازیان. به نظر می رسد دو اثر از طبیعت مخالف (قطعه کنسرت “والس-شرزو” و “ملودی” از چرخه “خاطرات یک مکان عزیز”) در مورد دو حالت خود چایکوفسکی حکایت دارد.

این یک ماسک خارجی است – درخشان ، روشن و درونی – تأملات و تأملات ابدی. موضوع اصلی ملودی با تنفس گسترده ، با نیكولو پاگانینی ، كامپانلا مجرب و برازنده (rondo از كنسرتوی دوم ویولن) جایگزین شد. نوازندگان موفق شدند به لطف بافت سبک و شفاف ، تقلیدی از یک زنگ (اینگونه از “کامپانلا” ایتالیایی ترجمه می شود) را به تصویر بکشند و ویولن انفرادی را با صدای فیلیگن و ویروژو بالای ارکستر بگرداند.

کنسرت شامل یک بخش بود ، اما سازمان داخلی برنامه اجرا شده حاکی از آن بود که کامپانلا رابط بین قسمتهای اول و دوم کنسرت است.

کنسرتوی یک حرکت ویولن سل کامیل سن سانس (در جزئی) توسط برنده الکساندر رام برنده مسابقات بین المللی اجرا شد. این قطعه واقعاً بی نظیر با شکلی هماهنگ و مضامین دلربا یکی از مکانهای قابل توجه در کارنامه بسیاری از نوازندگان ویولن سل را به خود اختصاص داده است.

عملکرد بسیار درخشان ، پر از درون داخلی به نمایش درآمد و تکنواز و ارکستر غوطه وری کامل در دنیای موسیقی سن سنس را به نمایش گذاشتند. در یک کالیدوسکوپ با مضامین مختلف ، جایی که منوی میانی مانند سازدهنی شیشه ای اجرا می شد ، شنونده یک دقیقه توجه خود را از دست نداد ، اما “bravo!” الكساندر رام: “قبل از رسیدن به فینال مسابقه چایكوفسكی ، می خواستم سم بنوشم”

اوج افتتاحیه جشنواره كنسرت شماره 2 (به جزئیات جزئی بود) ) برای پیانو و ارکستر توسط فردریک شوپن ، اجرا شده توسط هنرمند خلق روسیه ، دنیس ماتسوئف. 190 سال پیش ، این اثر توسط خود نویسنده نوشته و اجرا شده است. تشویق های بلند که به استقبال مدیر هنری جشنواره رفتند ، خاموش شد و مقدمه (نمایش ارکسترال) ، که به شیوه کلاسیک وین نوشته شده بود ، در صحنه Tomsk به صدا درآمد و لحن جمع آوری شده خاصی را ایجاد کرد.

ظاهر یک پیانو انفرادی ، با یک موضوع اصلی به سبک ارکسترال کلاسیک وارد دنیای کلاسیک شد. ، به عنوان یک پدیده در دنیای یک قهرمان رمانتیک با روح بی قرار و تصفیه شده درک می شود. و این روح در طول کل کار ، از طریق شبگرد مسحورکننده و متعالی حرکت دوم – به سومین حرکت رقص آور و مجازی ، که کل چرخه را با لحنی جشن گرفته به پایان می رساند ، شنیده خواهد شد. لازم به ذکر است که به طور جداگانه تکنوازی شگفت انگیز بوق شکار را که توسط زاخار نیکیفروف نوازنده ساز شاخ فرانسه اجرا شده است ، و گروه ویژه و فوق العاده حساس رهبر ارکستر و ارکستر با تکنواز ، به نظر می رسید که نوازندگان این کنسرتو را نه برای اولین بار با هم بلکه برای سالهای متوالی اجرا می کنند.

تماشاگران با نگذاشتن شخصیت اصلی این شب ، صحنه را تشویق کردند و در واکنش به آن دنیس ماتسوئف با سازندگی والس معروف شماره 7 در ماینور تیز C توسط فردریک شوپن ، جلسه را با یادداشتی رویایی و مالیخولیایی خاتمه داد. بنابراین ، مضامین اسلاوی که در “راهپیمایی اسلاوی” به صدا درآمد در پایان کنسرت از طریق منشور آثار شوپن شکسته شد.

هفت نت از زندگی یک پیانیست. دنیس ماتسوئف در مورد خانه ، نذورات ، حسادت و … دعوا

به این ترتیب موسیقی در سالن بزرگ فیلارمونیک تومسک به صدا درآمد.

این انرژی شگفت انگیز توسط افرادی که سرانجام در سالن نشستند ، درک شد و هنگام تماشای یک پخش آنلاین در خانه نیست. از این گذشته ، موسیقی فقط در رابطه “آهنگساز-مجری-شنونده” وجود دارد ، جایی که دومی جایگاه برابر خود را در این زنجیره دارد.

تامارا کساتکینا ، فیلارمونیک تومسک  دنیس ماتسوئف در تومسک

joker123 casino malaysia minyak dagu mega888 apk pussy888 xe88 joker123 super 8 ways ultimate live casino malaysia live22 malaysia mega888 apk 免费电影 casino malaysia