اگر لثه به پریودنتیت تبدیل شود، بدین معنی است که بین لثه و دندان جیب های پریودنتال شکل می گیرد. این پاکت های کیسه ای با گذشت زمان ظرفیت بیشتری برای تجمع باکتری های بیشتر خواهند داشت. شما نیز به پریودنتیت مبتلا هستید؟ پریودنتیت یک عفونت جدی لثه است. با پیشرفت پریودنتیت ، استخوانها و دندانهای شما آسیب می بینند. اما اگر پریودنتیت زود درمان شود و بهداشت دهان و دندان مناسب حفظ شود ، می توان آسیب را متوقف کرد. فکر می‌کنید چه عاملی بیشترین تاثیر را در ایجاد آن دارد؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا همه چیز را در مورد پریودنتیت دندان بدانید. درباره هزینه جراحی لثه بیشتر بخوانید.
فهرست مطالب:
- دلایل ابتلا به بیماری پریودنتیت
- مراحل پیشرفت پریودنتیت
- علائم و نشانه‌های ابتلا
- عوامل خطرساز برای بیماری‌های لثه
- عوارض و پیامدهای پریودنتیت
- روش‌های استفاده از درمان جراحی
- درمانهای خانگی برای پریودنتیت
- سخن پایانی
- سوالات متداول
دلایل ابتلا به بیماری پریودنتیت
در بیشتر موارد، توسعه پریودنتیت با پلاک آغاز می شود؛ پلاک یک ماده چسبنده است که عمدتا از باکتری ها تشکیل می شود. در صورت عدم درمان، پلاک ها می توانند از طریق روش های زیر در نهایت به پریودنتیت تبدیل شوند:
تشکبل پلاک روی دندان ها: نشاسته ها و قندهای موجود در مواد غذایی با باکتری هایی که به طور معمول در دهان وجود دارد در تعامل هستند. مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان زدن یک بار در روز، پلاک را از بین می برد اما پلاک به سرعت دوباره شکل می گیرد.
پلاک می تواند زیر لثه شما به حالت تارتار تشکیل شود: تارتار پر از باکتری و برداشتن آن دشوار است. تارتار مدت طولانی تر روی دندان های شما باقی می ماند و آسیب بیشتری می تواند وارد کند. شما نمی توانید با مسواک زدن و نخ دندان از شر تارتار خلاص شوید – برای از بین بردن آن نیاز به دندانپزشک دارید. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله ادنتوبلاست را بخوانید.
پلاک می تواند باعث ورم و التهاب لثه شود: که خفیف ترین شکل بیماری لثه است. لثه می تواند با درمان حرفه ای و مراقبت از دهان و دندان در خانه به حالت اولیه برگردد.
التهاب مداوم لثه می تواند در نهایت باعث پریودنتیت شود: با گذشت زمان، این پلاک ها عمیق تر می شوند و باکتری های بیشتری آنها را پر می کنند. در صورت عدم درمان، این عفونت ها باعث از بین رفتن بافت و استخوان می شود و در نهایت ممکن است یک یا چند دندان را از دست بدهید. التهاب مزمن و مداوم می تواند بر روی سیستم ایمنی بدن شما نیز تاثیر گذارد.
مراحل پیشرفت پریودنتیت
پریودنتیت با التهاب شروع می شود و با گذشت زمان بدتر می شود.
التهاب
پریودنتیت با التهاب در لثه شروع می شود. یکی از اولین نشانه های لثه این است که هنگام مسواک زدن یا نخ دندان زدن لثه ها خونریزی می کنند.
همچنین ممکن است متوجه تغییر رنگی روی دندانهایتان شوید. به این پلاک گفته می شود. پلاک از باکتریها و مواد غذایی باقی مانده در دندانهای شما است. اگرچه باکتری ها همیشه در دهان شما وجود دارند ، اما وقتی شرایط به آنها اجازه افزایش چشمگیر می دهد ، مضر می شوند. این ممکن است در صورت مسواک زدن و نخ نخوردن یا مرتباً تمیز کردن دندان ها اتفاق بیفتد
بیماری پریودنتال اولیه
در مراحل اولیه پریودنتیت ، لثه شما از دندان خود عقب می افتد یا از آن جدا می شود و فاصله های کوچک بین لثه ها و دندان ها تشکیل می شود. فاسله ها دارای باکتری های مضر هستند. سیستم ایمنی بدن شما سعی در مبارزه با عفونت دارد و بافت لثه شما شروع به فروپاشی می کند.
احتمالاً در حین مسواک زدن و نخ دندان و همچنین احتمال ریزش استخوان نیز دچار خونریزی خواهید شد. البته برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید مقاله بهترین متخصص دندانپزشکی ترمیمی و زیبایی در تهران را بخوانید.
بیماری پریودنتال متوسط
در صورت عدم پیشرفت بیماری پریودنتال متوسط ، ممکن است خونریزی و درد اطراف دندان و رکود لثه را تجربه کنید. دندان های شما شروع به از دست دادن استخوان و شل شدن می کنند. این عفونت همچنین می تواند به واکنش التهابی در سراسر بدن شما منجر شود.
بیماری پریودنتال پیشرفته
در بیماری پیشرفته ، بافت همبندی که دندانهای شما را در جای خود نگه می دارد ، شروع به رو به زوال می کند. لثه ها ، استخوان ها و سایر بافت هایی که دندان های شما را پشتیبانی می کنند از بین می روند. اگر پریودنتیت پیشرفته دارید ، ممکن است هنگام جویدن ، درد شدید شدید و طعم ناخوشایند در دهان احساس درد شدید کنید. احتمالاً دندانهایتان را از دست خواهید داد.
علائم و نشانه‌های ابتلا
علائم بستگی به مرحله بیماری دارد ، اما به طور کلی شامل موارد زیر است:
- لثه هایی که هنگام مسواک زدن یا نخ دندان خود خون ریزی دارند
- تغییر در موقعیت دندانها یا دندانهای شل شما
- لثه ها
- لثه های قرمز ، لطیف یا متورم
- پلاک روی دندان های خود جمع شده باشد
- درد هنگام جویدن
- ریزش دندان
- طعم ناخوشایند در دهان شما
- التهاب در سراسر بدن
علائم در مراحل اولیه پریودنتیت اغلب خیلی مورد توجه نیست. دندانپزشک شما به احتمال زیاد اولین کسی خواهد بود که به آنها اشاره می کند.
عوامل خطرساز برای بیماری‌های لثه
در صورت وجود باکتریهای تهاجمی زیاد ، و در صورت تضعیف سیستم ایمنی بدن ، بیماری لثه به احتمال زیاد شدید می شود. عوامل زیر با خطر بیشتر پریودنتیت مرتبط هستند:
- تغییرات هورمونی در زنان : تغییرات هورمونی در دوران بلوغ ، بارداری و یائسگی رخ می دهد . این تغییرات خطر ابتلا به بیماری لثه را افزایش می دهد.
- دیابت : مبتلایان به دیابت شیوع بیشتری از بیماری لثه نسبت به سایر افراد در همان سن دارند.
- ایدز : بیماری لثه در افراد مبتلا به ایدز شایع تر است .
- سیگار کشیدن : افراد سیگاری معمولی به احتمال زیاد دچار مشکلات لثه می شوند. استعمال سیگار همچنین اثر بخشی درمان را تضعیف می کند. نود درصد مواردی که به درمان پاسخ نمی دهند در افراد سیگاری است.
- سرطان : سرطان و برخی از درمان های سرطان می تواند احتمال ابتلا به بیماری لثه را افزایش دهد.
- داروها : داروهایی مانند داروهای ضد فشار خون یا عوامل ضد عفونی کننده عروق – که باعث شل و رقیق رگ های خونی می شوند – داروهای سیستم ایمنی درمانی و داروهای کاهش دهنده بزاق ، همگی احتمال ابتلا به بیماری لثه را افزایش می دهد.
- عوامل ژنتیکی : برخی از افراد به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد ابتلا به بیماری لثه هستند.
عوارض و پیامدهای پریودنتیت
در صورت عدم درمان پریودنتیت ، ساختارهای پشتی دندانهای شما از جمله استخوان های فک شما از بین می رود. دندانهای شما شل می شوند و ممکن است خارج شوند یا نیاز به استخراج دارند. سایر عوارض پریودنتیت عبارتند از:
- آبسه های دردناک
- مهاجرت دندان های شما که ممکن است در خوردن اختلال ایجاد کند
- لثه ها و قرار گرفتن در معرض ریشه های دندان شما
- افزایش خطر عوارض در دوران بارداری ، از جمله وزن کم هنگام تولد و پره اکلامپسی
- افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی ، بیماری های تنفسی و دیابت
روش‌های استفاده از درمان جراحی
اگر پریودنتیت پیشرفته دارید، ممکن است به جراحی دندان نیاز داشته باشد:
جراحی فلپ: دندانپزشک برش های کوچکی در لثه شما ایجاد می کند تا بتواند قسمتی از بافت لثه را برداشته و ریشه ها را برای انجام کار های غیر تهاجمی بالا در معرض دید قرار دهد. از آنجا که پریودنتیت اغلب باعث از بین رفتن استخوان می شود، ممکن است استخوان مجدداً قبل از اینکه لثه در جای خود قرار بگیرد جابجا شود. بعد از بهبودی، تمیز کردن این نواحی و حفظ بافت سالم لثه راحت است.
پیوند بافت نرم: هنگامی که بافت لثه را از دست می دهید، خط لثه شما پایین تر می رود و ممکن است نیاز به تقویت برخی از نواحی بافت نرم آسیب دیده داشته باشید. این کار معمولا با خارج کردن مقدار کمی از بافت کام یا استفاده از بافت نقاط دیگر و اتصال آن به محل آسیب دیده انجام می شود. این امر می تواند به کاهش پایین رفتن بیشتر لثه کمک کند، ریشه های در معرض را بپوشاند و به دندان های شما زیبایی خاصی تقدیم کند.
بازسازی بافت هدایت شده: این امر اجازه می دهد تا رشد مجدد استخوانی که توسط باکتری ها از بین رفته است، برقرار شود. در این روش، دندانپزشک شما بخش های خاصی از پارچه زیست سازگار را بین استخوان و دندان شما قرار می دهد. این ماده از ورود بافت های ناخواسته به ناحیه بهبودی جلوگیری می کند و باعث می شود استخوان رشد کند.
پروتئین های تحریک کننده بافت: روش دیگر شامل استفاده از ژل مخصوص روی ریشه دندان بیمار است. این ژل حاوی همان پروتئین هایی است که در ایجاد مینای دندان نقش دارد و رشد استخوان و بافت سالم را تحریک می کند.
درمانهای خانگی برای پریودنتیت
اثرات پریودنتیت می تواند از طریق معاینات منظم و معالجه و ادامه بهداشت دهان و دندان متوقف شود. این نیز بخشی از درمان پس از بروز عفونت است.
مهم است که:
- حداقل دو بار در روز دندانها را با مسواک مناسب و خمیر دندان مسواک بزنید و سطوح جویدن و دو طرف دندان ها را با دقت تمیز کنید.
- برای تمیز کردن بین دندان ها هر روز از نخ یا براش بین دندان استفاده کنید. در فضاهایی که برس نمی تواند برسد. نخ دندان می تواند شکاف های کوچک را تمیز کند.
سخن پایانی
در این محتوا درباره بیماری پریودنتیت لثه خواندیم. به یاد داشته باشید بهتر است معاینات روتین دندانپزشکی خود را حتما به انجام برسانید. یک دندانپزشک قادر است علائم بیماری پریودنتیت در مراحل ابتدایی تشخیص دهد و برای درمان اقدام کند. به بهداشت دهان و دندان خود بیش از پیش توجه کنید تا از بیماری‌های لثه دور بمانید. امید است این مطلب برایتان مفید بوده باشد. شما هم تجربیات و نظرات خود را در کامنت با ما به اشتراک بگذارید.
سوالات متداول
بله، پوسیدگی دندان ها یکی از علت های شایع التهاب لثه محسوب می شود و همانگونه که عفونت لثه می تواند موجب پوسیدگی دندان ها شود، این عامل نیز می تواند علائم و شدت عفونت لثه را افزایش دهد.
پریودنتیت همیشه با التهاب لثه، به نام جینجیویت آغاز می شود. تشخیص این بیماری همیشه آسان نیست اما یکی از اولین علائم آن خونریزی سریع لثه ها در حین مسواک زدن است. لثه ها ممکن است قرمز و متورم باشند و فرد بتواند لایه ای از پلاک باکتریایی را روی دندان های خود مشاهده کند.
پریودنتیت در بزرگسالان شیوع بیشتری دارد و علت اصلی آن عدم رعایت بهداشت و مصرف سیگار و الکل در بزرگسالان می باشد.
دهانشویه علاوه بر رفع و جلوگیری از تشکیل پلاک های دندانی منجر به ضدعفونی شدن حفره دهان نیز می شود. بنابراین استفاده از دهانشویه در تکلمیل روند درمان عفونت لثه نقش خوبی ایفا می کند.
