تحقيق پروژه رشته مديريت تكنولوژي با عنوان قوانين مالكيت فكري
تحقيق / پروژه رشته مديريت تكنولوژي با عنوان قوانين مالكيت فكري در 21 صفحه قابل ويرايش
اولين قانوني كه در زمينه‌ي مالكيت فكري در ايران تدوين گرديد، «حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان» است كه در سال 1348 مصوب گرديد. البته مي‌توان قانون «ثبت اختراع و علايم تجاري» مصوب 1310 را به عنوان پايه قوانين حقوقي مالكيت در ايران دانست[1].
با تاسيس شركت‌هاي توليد نرم‌افزاري و توليد تجاري نرم‌افزار با طرح اولين دعواي نرم‌افزاري[2]؛ توجه‌ي جامعه‌ي حقوقي ايران به اين موضوع جلب شد و ابهامات آن آشكار گرديد. اين موضوع كه آيا اصولا نرم‌افزار يك اثر ادبي و هنري تلقي مي‌شود و يا محصولي صنعتي است، ابهامي در پذيرفتن آن به عنوان يك پديده تحت شمول قانون «حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان» يا «ثبت اختراع و علايم تجاري» يا قانوني جديد را بوجود آورد. در هر حال دعواي شركت نرم‌افزاري سينا فصل جديدي در مورد حمايت قانون از اين صنعت را در كشور ايجاد كرد.
تا پيش از تدوين لايحه‌ي «حقوق پديدآورندگان نرم‌افزار»، بين سال‌هاي 1369 تا 1373، شورا‌ي‌عالي انفورماتيك مرجع اخذ شكايات و حل و فصل دعاوي كه اصولا در ارتباط با كپي و تكثير غير مجاز بود.
با تصويب اولين قانون حقوق نرم‌افزاري در سال 1379، كم كم شكايات در اين خصوص در دادگاه‌ها مطرح گرديد، در سال‌هاي اخير نيز نيروي انتظامي با برداشت از ساير كشورهاي پيشرو، در اين زمينه پليس مخصوص جرايم رايانه‌اي ايجاد كرده است كه بخشي از وظايف آن، حمايت از حقوق پديدآورندگان نرم‌افزار است.
[1] شيرزاد اسلامي، مجموعه قوانين مالكيت‌هاي فكري، تهران، مجد 1387
[2] شركت نرم‌افزاري سينا 6/5/1370
