Category: from من از این پس برای نواک ایستاده ام. “ارزش نواک درباره آن است و ما باید موسیقی او را بنوازیم.” این ویتوزلاو نوواک (1870-1949) است ، که دانش آموز دووازاک در پراگ بود و یکی از آهنگسازان جوان ، در کنار سوک و جاناشک ، که به گروهی از هنرمندان و نویسندگان پیوست تا “مانیفست چک مدرنیسم” را در سال 1895 منتشر کند .
نواك: كنسرتو پيانو؛ Toman and the Wood Nymph
با این حال این دیسک را با کنسرتو پیانو نواک شروع می کنیم ، که او در سال 1895 به پایان رسید و قصد داشت سال بعد را برای پایان تحصیلات پیانوی خود معرفی کند ، لطف زیادی به او نمی کند. خود نواک به سرعت مخالف این قطعه بود ، بعداً آن را “هیولا” خواند و تقریباً 20 سال اجازه اجرای آن را نداد. مطمئناً فردیت زیادی در مورد یک کنسرتو پیانوی رمانتیک اواخر رمانتیک ، مدیون لیست و چایکوفسکی ، و همچنین ناگزیر از دوواسک وجود ندارد و مملو از تحریرهای سنگین انفرادی است که توسط Jan ضبط می شود Bartoš با قدرت عضلانی مناسب.
هدایای بیانگر بارتوش در At Dusk ، مجموعه ای از چهار مینیاتور پیانو از همان سال کنسرتو بهتر نمایش داده می شود ، اما این کار است که به پایان می رسد دیسک ، شعر سمفونیک Toman و پوره چوب ، که اشتیاق Hrůša را توجیه می کند. این در سال 1907 به اتمام رسید و براساس تصنیف اوایل قرن نوزدهم در مورد جوانی بود که توسط حوری پوره ای در شب سنت جان اغوا شد ، این سومین شعر سمفونیک نواک بود و ترکیبی از سبک های مدرنیستی اولیه را که او به آن پیوند زده بود نشان می دهد شکلی که از دوواسک به ارث برده است. نکاتی از امپرسیونیسم فرانسوی وجود دارد ، اما بیش از همه نقش ریچارد اشتراوس ، که سالومه نواک به تازگی با او روبرو شده است ، وجود دارد. این یک قطعه م ،ثر ، پر از اختراع قابل توجه ، تصویری است ، و Hrůša و ارکستر رادیو پراگ آن را با هر ذره سرزندگی مورد نیاز ، پروژه می کنند.
انتخاب دیگر این هفته
ضبط دوم سیمون رتل از ژاکت کوچولوی حیله گری Janáček (LSO Live) از اجراهای نیمه صحنه به کارگردانی پیتر سلرز است که وی با سمفونیک لندن انجام داد ارکستر در باربیکان ، لندن ، در ژوئن سال گذشته. اولین نسخه او ، که توسط EMI در سال 1990 منتشر شد ، به زبان انگلیسی خوانده شد ، اما این نسخه از متن اصلی چک استفاده می کند ، با بازیگران چند ملیتی به رهبری لوسی کرو به عنوان Vixen و جرالد فینلی به عنوان جنگلبان. این یک اجرای گرم و شگفت انگیز با جزئیات است که همه افراد درگیر آن را بسیار عالی خوانده اند و در آن تحسین راتل برای امتیاز Janáček می درخشد. به گفته وی ، حیله گری Little Vixen قطعه ای بود که وی را ترغیب به هدایت اپرا کرد و مطمئناً این محبت وجود دارد.
