Monteverdi: بررسی L’Orfeo | آلبوم کلاسیک هفته آندرو کلمنتس

Category: بلاگ

A دهه پیش ، ضبط های جدید از همه قدیمی تر است شاهکارهای اپرا تقریباً عادی به نظر می رسیدند ، اما این ضبط استودیویی از موسیقی مورد علاقه مونته وردی برای اولین بار است که برای بیش از سه سال انجام شده است. هرچند آنچه این L’Orfeo را از نسخه های قبلی مشخص می کند این است که تنور Emiliano Gonzalez Toro ، که قبلاً با ضبط های هندل شناخته می شد و در اینجا نقش Orfeo را بازی می کند ، رهبر ارکستر نیز است و به وضوح راهنمای پشت کل پروژه.

Emiliano Gonzalez Toro / I Gemelli: Monteverdi - جلد آلبوم Orfeo. 7707bbb07bb0b0b0b0b0b0b0b0b0b0b0b0b0b0b0bb0b0bb0b0b0b0fa0b0b0b0b0b0bb0b0bb0b0b0b0b0b0b0b0b0a5b0a0bb0 “fbbb0b0b0b0b0b0b0b0b0fb0b0b0fb”

Emiliano Gonzalez Toro / I Gemelli: Monteverdi – جلد آلبوم Orfeo. عکس: Naïve Records

نقش دوگانه او ، به نظر من ، موفقیت شایسته ای است. تورو در مقاله ای در یادداشت های اصلی ، تفکر تفسیر خود را توضیح می دهد ، که در آن او سرعت هر تعداد را به سرعت انتخابی برای آریا بازی سوم بزرگ اورفئو ، Possente Spirto ، که کل درام درباره آن محوری است ، مرتبط می کند و اصرار دارد که تمام تزئینات خطوط صوتی به موقع نگهداری می شود. این شاید برخی از موارد افراطی را توضیح دهد: اولین اقدام بسیار سریع انجام می شود و برخی از آنها به سختی ثبت می شود ، در حالی که Possente Spirto خود را با سرعت شگفت انگیزی آغاز می کند ، و آن زیور آلاتی که تورو باعث می شود بعضی اوقات بعضی اوقات خودآگاهانه بیان شود.

آواز او نیز لزوماً مطابق با سلیقه نخواهد بود. طیف رنگی بیانگر او مطمئناً گسترده است ، اما تورو تمایل دارد بعضی عبارات را کمی بیش از حد صاف و براق نشان دهد. در کنار او یک پیام رسان پر زرق و برق از طرف ناتالی پرز وجود دارد ، اما Euridice از Emőke Baráth (La Musica در مقدمه) کمتر قانع کننده است و Jérôme Varnier باس ، کارنته را به طرز شگفت انگیزی سبک و سبک می سازد. به هر حال از نظر ابزاری ، 31 ساز از I Gemelli نمره را بسیار ظریف بازی می کنند. گروه مداوم آنها شامل یک کنجکاوی واقعی است – نمایی مدرن از ceterone ، ابزاری کنده شده نزدیک به chitarrone ، که امروزه عملا فراموش شده اما مونته وردی آن را در نمره Orfeo مشخص کرده است.

انتخاب دیگر این هفته

نسخه جدید دیگری از Monteverdi از برچسب احیاگر Naïve وجود دارد ، اما در آنچه که ممکن است به عنوان یک جریان اصلی و عملکرد آگاهانه تاریخی توصیف شود. کتاب سوم مادریگال مجموعه ای را ادامه می دهد که تقریباً دو دهه از کنسرتو ایتالیو و کارگردان آنها رینالدو السندرینی گذشته است. آنچه که همیشه اجرای Monteverdi را از این گروه خواننده بومی ایتالیا مشخص می کند ، روش طبیعی بیانگری است که آنها به تمام ذرات هر متن ارزش کامل می دهند ، در حالی که شکل دادن Alessandrini به هر تعداد به همان اندازه غیرقابل اجرا و بدون تأثیر است ، و نیازی به هیچ یک ندارد توضیحات نوشتاری درباره اینکه چرا اینقدر قانع کننده به نظر می رسد.

joker123 casino malaysia minyak dagu mega888 apk pussy888 xe88 joker123 super 8 ways ultimate live casino malaysia live22 malaysia mega888 apk 免费电影 casino malaysia