Een nieuw competitieformat voor het Belgische profvoetbal - door de ogen van een fan

Een nieuw competitieformat voor het Belgische profvoetbal - door de ogen van een fan

Momenteel wordt in de Pro League onderhandeld over het competitieformat voor het Belgische profvoetbal. Iedere club probeert daarbij zo goed mogelijk z'n eigen belangen te verdedigen. Maar leidt dat ook tot een optimaal resultaat?

Op professioneel gebied ben ik al jaren bezig met competitieformats en als fan van het Belgische voetbal interesseert het format van de Pro League me in bijzondere mate. Daarom heb ik een voorstel op papier gezet. Niet uitgaande van de belangen van één club, maar uitgaande van een aantal basisprincipes en realistische vaststellingen.

No alt text provided for this image

De Basisprincipes

Principe 1: Een vast aantal van 24 profclubs. Tal van sporteconomen wijzen er al jaren op dat slechts een beperkt aantal profclubs leefbaar kan zijn in België.

Principe 2: Maximum 36 wedstrijden. Clubs en spelers klagen immers terecht over een te drukke wedstrijdkalender. 

Principe 3: Meer wedstrijden met inzet. Momenteel is er voor te veel clubs niets meer te winnen of te verliezen na de reguliere competitie. 

Principe 4: Opwaardering van prestaties in het reguliere seizoen. Geen halvering of verlies van punten meer.

Principe 5: Eenvoudige, logische naamgeving. Maak het niet onnodig ingewikkeld voor de fan met namen als 1A, 1B en Eerste Amateur.

Principe 6: Beloftenteams maximaal in de hoogste amateurreeks. Gelet op de resultaten van Club NXT is dat hoog genoeg, en zo vermijd je ook competitievervalsing.

Principe 7: Vergeet de BeNeLiga. Al jaren stellen we vast dat niemand in Nederland daar echt voor wil gaan, en dat er heel wat praktische bezwaren zijn.

No alt text provided for this image

Het competitieformat

De reguliere competitie start met een Eerste klasse van 12 clubs en een Tweede klasse van 12 clubs. Van augustus tot en met januari wordt een heen- en terugronde afgewerkt van 22 wedstrijden.

Vervolgens worden van februari tot mei de Play-offs gespeeld in een heen- en terugronde van 14 wedstrijden. Belangrijk hierbij is dat de tot dan toe geleverde prestaties hun waarde behouden.

In Play-off 1 spelen de nummers 1-8 uit Eerste klasse voor de titel en de Europese tickets, met behoud van punten.

In Play-off 2 spelen de nummers 9-12 uit Eerste Klasse en de nummers 1-4 uit Tweede klasse voor een plaats in de top 4 die recht geeft op Eerste klasse.

Het nummer 12 uit eerste en het nummer 1 uit tweede starten met 0 punten. De nummers 9-11 uit eerste behouden hun puntenvoorsprong, en de nummers 2-4 uit tweede starten met hun puntenachterstand uit de reguliere competitie.

In Play-off 3 spelen de nummers 5-12 uit Tweede klasse om de twee degradatieplaatsen naar Derde Klasse (nieuwe benaming voor Eerste Amateur) te ontlopen, met behoud van punten.

No alt text provided for this image

Meer zekerheid, meer kansen, meer spanning

In dit format hebben grote clubs meer zekerheid om Play-off 1 te bereiken. Ook maken kleine clubs meer kans om Play-off 1 te bereiken.

Kleine eersteklassers zullen ook niet zomaar uit Eerste klasse degraderen, terwijl er tezelfdertijd wel meer tweedeklassers kans maken op promotie door te bewijzen dat ze sterker zijn.

Ondanks het behoud van punten is ook de spanning verzekerd want in 14 onderlinge Play-off duels kunnen clubs nog heel wat punten verliezen of net goedmaken op hun concurrenten.

Om de weinige clubs die niets meer te winnen hebben toch te weerhouden van competitievervalsing worden de gelden van uitzendrechten verdeeld op basis van de eindstanden in de Play-offs.

Ook kan er eventueel voor de start van de Play-offs - die bewust samenvalt met het einde van de wintermercato - een beperkte spelerslijst worden ingediend om zo herkenbare ploegopstellingen te garanderen van de eerste tot en met de laatste speeldag.

En wat met de beloftenteams van deze 24 profclubs? Laat hen al spelend hun natuurlijke plaats vinden in Derde klasse, Vierde klasse, of lager. Maar om competitievervalsing te voorkomen kunnen zij nooit promoveren naar Tweede klasse, ook al eindigen ze in de top 2.

PS: Als je naar 12 eersteklassers gaat moeten er initieel enkele ploegen naar tweede klasse verhuizen. Qua gelden van uitzendrechten mag dat echter geen verschil maken, en onderschat ook niet de boost die clubs en hun fans doorgaans krijgen wanneer ze eens bovenaan in een reeks meedraaien in plaats van steeds hopeloos onderaan te bengelen.

No alt text provided for this image

Stabiliteit en herkenbaarheid

Last but not least is het vooral belangrijk om te kiezen voor een stabiel format dat jarenlang wordt aangehouden. 

Om de paar jaar veranderen op basis van toevallige gebeurtenissen als rechtszaken, fraudedossiers, of compensatiepolitiek moet absoluut tot het verleden behoren.

Alleen via stabiliteit kan de herkenbaarheid van onze Belgische competitie verhoogd worden. En dat is een absolute voorwaarde om fans en sponsors mee te krijgen in het grotere verhaal.

Heb je alles tot hier gelezen? Dan wil ik je daar alvast voor bedanken. Bedenkingen of suggesties zijn meer dan welkom in de comments!

Jonas T'Syen

Employee at Magic Betting Service

2y

Mooie eerste aanzet, Kris. Ik denk dat hierin de pijnpunten van het huidige format en de ergernissen bij menig voetbal liefhebber perfect blootgelegd worden. Ik zou twee kanttekeningen willen maken: 1) In dit voorstel is het theoretisch mogelijk dat er gedurende meerdere jaren geen enkele stijger zal zijn van 2e naar 1e klasse. Ik vermoed dat dit een unicum zou zijn in Europa? Ik kan me voorstellen dat dit als onrechtvaardig beschouwd kan worden voor het team dat jaar na jaar de reguliere competitie wint in tweede klasse, maar te veel punten laat liggen in de play-offs tegen de “kapitaalkrachtigere” 1e-klasseteams. 2) Volledig akkoord dat de inbreng van beloftenteams in 2e klasse een laagje competitievervalsing met zich mee kan brengen. Langs de andere kant willen we allemaal dat er meer Belgische talenten (bij voorkeur in de Belgische competitie) kunnen doorbreken. Welke enorme progressie hebben de Club NXT spelers na 1 jaartje 1B-voetbal gemaakt? Hoeveel jonge talenten stromen er jaarlijks door van Jong PSV, Jong Ajax, enz? Zou het op lange termijn niet voordeliger zijn voor het ganse Belgische voetbal als we deze beloftenteams op een zo hoog mogelijk niveau laten meedraaien?

Ps ik heb je post ook even naar Lorin Parys gestuurd, ik ken hem toevallig via mijn vriendin ;)

Ik kan enkel beamen, jammer dat zij die het format bepalen niet over hetzelfde inzicht beschikken. Wat europees/economisch actief blijven betreft, daarvoor is een BeNeLiga - althans op lange termijn - niet noodzakelijk. Het verleden heeft al meermaals bewezen dat ploegen ook zonder grote financiële middelen een rol van betekenis kunnen spelen in Europa, en omgekeerd dat ploegen met een gigantisch budget er vaak niet in slagen om een team te vormen dat sterk en/of hecht genoeg is om zelfs maar voorbij de groepsfase te geraken, laat staan een prijs te winnen. Dure spelers kunnen kopen is leuk, maar lang geen garantie op succes. Goede spelers ontwikkelen en zo lang mogelijk hier houden + inzetten op sterkere en doordachte tactieken en (h)echte teams is de boodschap. Uiteraard is dat eerste zeer moeilijk wanneer "grote" clubs met veel geld komen aankloppen, maar dan is het aan de speler om een (weloverwogen) keuze te maken, liefst met de hulp van een soort loopbaanbegeleider. Kijk naar een speler als Origi, zit 8 jaar bij een grote club maar heeft amper gespeeld, stel je voor wat we van hem hadden kunnen zien als hij bij een kleinere club was gebleven (in België of elders). Zo zijn er nog meer dan voldoende voorbeelden.

To view or add a comment, sign in

Explore topics