چهار گزینه برای ساخت یک ابر هیبریدی

درک مزایای ابر هیبریدی به اندازه کافی آسان است در واقع ساختن یک محیط ابری ترکیبی می تواند چالش برانگیزتر باشد.

این به این دلیل نیست که کمبود ابزارهای ابری ترکیبی وجود دارد. برعکس، پلتفرم‌ها و چارچوب‌های مختلفی وجود دارد که به‌طور خاص برای ساخت و مدیریت ابرهای ترکیبی طراحی شده‌اند.

چالش این است که بفهمیم از کدام پلتفرم یا چارچوب استفاده کنیم. راه حل های ابری هیبریدی در زمینه هایی مانند:

  • خواه منبع باز یا اختصاصی باشند.
  • این که آیا آنها به یک پلتفرم ابر عمومی خاص مرتبط هستند.
  • کدام نوع از سرویس های ابری را فعال می کنند تا در معماری ترکیبی اجرا شوند.
  • از چه نوع زیرساخت هایی می توانید برای میزبانی محیط ترکیبی خود استفاده کنید.
  • کدام ویژگی های مدیریت، نظارت، ثبت و امنیت را ارائه می دهند.

برای ارائه راهنمایی در مورد انتخاب پلتفرم یا چارچوب ابری ترکیبی مناسب، این مقاله چهار گزینه کلیدی را با هم مقایسه می‌کند: VMware Cloud Foundation، OpenStack، Kubernetes و چارچوب‌های فروشندگان ابر عمومی (مانند Azure Arc و AWS Outposts).

VMware Cloud Foundation

VMware Cloud Foundation یک صفحه کنترل مرکزی را ارائه می دهد که می تواند بارهای کاری مبتنی بر VM و همچنین بارهای کاری مبتنی بر کانتینر را که روی ابر عمومی یا زیرساخت خصوصی میزبانی می شود، مدیریت کند. این دارای یکپارچگی با ابرهای عمومی اصلی است، و راه اندازی محیط هایی را آسان می کند که تا حدی بر روی زیرساخت آنها و تا حدی بر روی سرورهای خود شما اجرا می شود.

از این نظر، VMware Cloud Foundation یک فروشنده ابری است که خطرات قفل را کاهش می دهد. همانطور که گفته شد، پلتفرم، البته، یک راه حل VMware است، بنابراین شما به VMware وابسته خواهید بود.

VMware Cloud Foundation همچنین میراث VMware را به عنوان یک فروشنده متمرکز بر مجازی سازی به جای کانتینرسازی منعکس می کند. اگر چه این شرکت در حال حاضر روی کانتینرها و کوبرنت ها همه کاره شده است، ابزار VMware Cloud Foundation مسلماً بیشتر به سمت بارهای کاری مبتنی بر ماشین مجازی است تا موارد کانتینری.

OpenStack

OpenStack یک پلت فرم منبع باز است که عمدتا برای ایجاد ابرهای خصوصی و نه ترکیبی طراحی شده است. می توانید از آن برای تجمیع منابع زیرساخت خصوصی که می توانند از طریق مدل زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS) مصرف شوند، استفاده کنید.

با این حال، ممکن است زیرساخت ابر عمومی را از طریق OpenStack کنترل کنید، که به نوبه خود توانایی ساخت یک ابر هیبریدی مبتنی بر OpenStack را باز می کند.

این مورد استفاده ای نیست که OpenStack به طور فعال از آن پشتیبانی می کند، و احتمالاً موردی نیست که شما باید آن را برای تولید هدف قرار دهید، مگر اینکه منابع گسترده مهندسی ابری لازم برای تنظیم استقرار با نیازهای خود را داشته باشید. اما با این حال، اگر می‌خواهید رویکردی غیرمتعارف به ابر هیبریدی داشته باشید، این یک گزینه است.

فرمانداران

مانند OpenStack، Kubernetes به خودی خود یک پلتفرم ابری ترکیبی طراحی نشده است. اما Kubernetes می تواند باشد، و اغلب هم هست، برای ساخت و مدیریت معماری های ابری ترکیبی استفاده می شود.

Kubernetes مزایای مختلفی را برای عملکرد ابرهای ترکیبی ارائه می دهد. با هر زیرساختی کار می کند و می توانید از آن در ارتباط با هر ابر عمومی استفاده کنید. Kubernetes همچنین یک تجربه مدیریتی بسیار سازگار در محیط‌های ترکیبی ارائه می‌کند: مهم نیست که ابر ترکیبی شما چگونه پیکربندی شده است یا چه چیزی روی آن اجرا می‌کنید، می‌توانید برنامه‌ها را به شیوه‌ای ثابت مستقر و مدیریت کنید.

و با توجه به اینکه Kubernetes منبع باز و بسیار محبوب است، تصور اینکه در آینده قابل پیش بینی متوقف شود یا نتواند در آینده قابل پیش بینی باقی بماند، دشوار است.

شاید نقطه ضعف بزرگ Kubernetes به عنوان یک راه حل ابری ترکیبی این باشد که عمدتاً برای اجرای بارهای کاری کانتینری طراحی شده است. شما می توانید ماشین های مجازی را با Kubernetes با استفاده از پلتفرم هایی مانند KubeVirt، اما این نیاز به افزودن به پلتفرم اصلی Kubernetes دارد. عملکرد Kubernetes نیز پیچیده است، به خصوص در محیط های ابری هیبریدی که شامل چندین خوشه است. اگر می خواهید یک رویکرد ساده برای ساخت یک ابر ترکیبی داشته باشید، Kubernetes ممکن است راه حل شما نباشد.

چارچوب‌های فروشنده ابر عمومی برای ابر ترکیبی

راه حل نهایی برای ساخت یک ابر هیبریدی، اتخاذ چارچوبی از یکی از فروشندگان ابر عمومی است که برای این منظور طراحی شده است. محبوب ترین نمونه های امروزی عبارتند از AWS Outposts، Azure Stack، Azure Arc و Google Anthos، اگرچه اوراکل، آی‌بی‌ام و سیسکو چارچوب‌های ابری ترکیبی را ارائه می‌کنند، هم.

این چارچوب‌ها به روش‌های متفاوتی کار می‌کنند، اما عملکرد اصلی که هر کدام ارائه می‌دهند، توانایی اجرای سرویس‌های ابری عمومی (مانند EC2 یا S3 در مورد AWS Outposts) بر روی زیرساخت‌های متعلق به شما است، برخلاف زیرساخت‌های متعلق به عموم. ابر

بنابراین، شما می توانید داده ها و برنامه ها را روی سرورهای خود نگه دارید، که می تواند به اهداف عملکرد، هزینه و امنیت کمک کند. اما در عین حال، می‌توانید بارهای کاری ابری را به روشی اجرا و مدیریت کنید که تقریباً مشابه فرآیندی است که هنگام کار مستقیم در یک ابر عمومی دنبال می‌کنید.

استفاده از یک چارچوب ترکیبی ارائه شده توسط فروشنده ابری دارای نقاط منفی قابل توجهی است. یکی این است که آنها می توانند کمی گران باشند. مورد دیگر این است که آنها از هر نوع سرویس ابری عمومی پشتیبانی نمی کنند. اکثر آنها فقط از خدمات ابری “نان و کره” مانند نمونه های VM و ذخیره سازی اشیا پشتیبانی می کنند.

و شاید بزرگترین محدودیت همه این باشد که، در برخی موارد، شما فقط می توانید این چارچوب ها را با استفاده از زیرساخت های خاص اجرا کنید. برای مثال، AWS Outposts از شما می‌خواهد که سخت‌افزار را مستقیماً از AWS خریداری کنید، در حالی که Azure Stack به سخت‌افزار «تأیید شده» از فروشنده‌های سرور شخص ثالث نیاز دارد.

سایر چارچوب ها از نظر سخت افزاری محدود کننده نیستند. با این حال، سازگاری سخت‌افزار می‌تواند یک عامل محدودکننده اصلی باشد، زیرا به این معنی است که نمی‌توانید با استفاده از زیرساخت‌های خصوصی که قبلاً دارید، یک ابر ترکیبی بسازید.

نتیجه

امروزه راه های زیادی برای ساخت یک ابر هیبریدی وجود دارد. فریم ورک های ابری ترکیبی هدفمند، مانند آنهایی که از فروشندگان ابر عمومی و VMware ساخته شده اند، احتمالاً ساده ترین برای استفاده هستند. اما راه‌حل‌های منبع باز مانند OpenStack و Kubernetes انعطاف‌پذیری بیشتری را با توجه به نحوه طراحی و پیکربندی ابر هیبریدی خود ارائه می‌کنند. معاوضه این است که این پلتفرم‌های ابری ترکیبی به تلاش بیشتری برای مدیریت نیاز دارند.

سئو PBN | خبر های جدید سئو و هک و سرور