COVID-19 تغییر نمی دهد ما برای همیشه لطفا برای

ایده های بیایید به خودمان اعتبار برخی از. ربکا نوریس Webb / مگنوم به زودی پس از COVID-19 زده ایالا

توسط NEWS-SINGLE در 15 تیر 1399
ربکا نوریس Webb / مگنوم

به زودی پس از COVID-19 زده ایالات متحده prognosticators شروع های یک دلتنگ چشم انداز آمریکا پس از همه گیر آینده. کارگران را تجارت جرم حمل و نقل اتومبیل خود را و رها شهرستانها برای "کرانههای," اعلام کرد یک عامل از واشنگتن پست. طرفداران ورزش را تعویض استادیوم برای انسان غار پناهگاه و دوستداران موسیقی را به تماشای کنسرت بر روی صفحه نمایش خود را پیش بینی یک نویسنده برای ZDNet. "Coronavirus می تواند ما را با احتیاط از آغوش" یک CNET تیتر هشدار داد و ممکن است "تغییر friendship forever," The Wall Street Journal تلفظ می شود. در ماه ژوئن خبرها حاکی از آن است که بیماری همه گیر خواهد شد "برای همیشه" تغییر دام را نشان می دهد, بیمه عمر, بانکداری, شاهدانه, صنعت, صنعت زیبایی, دانشکده, خوابگاه, NBA و چرخ دستی گلف. یک نویسنده برای آتن صدای در یونان اعلام کرد که این گرسنگی برای ایمنی را از بین ببرد فردیت. "ما را از دست ما انسان شخصیت و ویژگی های انسانیت" او نوشت. "ما زندگی می کنند مانند آمیب."

آمیب? واقعا ؟ من باید بگویم که من از این بی پایان "چگونه coronavirus را تغییر دهید ما برای همیشه لطفا برای" داستان توهین. فرض بر این است که ترس را راهنمای ما پس از coronavirus زندگی نه چند سال بلکه برای همیشه لطفا برای. این scaredy-شلوار نبوت در این داستان اهمیت جلوه بشریت تاریخی سختی—ما طاعون-هجوم قساوت-بازمانده نمی ظروف سرباز یا مسافر-با-من شن. بشریت متحمل شده است آتش خشکسالی عمران, جنگ, جنگ جهانی, زمین لرزه, تروریسم, و قحطی و سیل و قاتل زنبور عسل بو بو و نزدیک به هسته ای ندارد. ممکن است ما حریص کوته و خشونت اما ما انعطاف پذیر موجودات کوچک بیش از حد. بنابراین این ایده که ما به مقصد آغوش-رایگان خانه نشین آینده به نظر می رسد خوب توهین آمیز است.

بیایید به خودمان اعتبار برخی از. مهم نیست که چقدر وحشتناک, فاجعه, مهم نیست که چقدر آسیب دیده روان ما ما زخمی انسان همیشه به گزاف گویی. ما بازسازی سان فرانسیسکو پس از زلزله سال 1906. ما بازسازی شیکاگو پس از آتش سوزی بزرگ. ما بازسازی شده, درسدن, ورشو, هیروشیما, ناکازاکی. ما اندوهگین وفق تحمل پیشرفت است. و اغلب ما رشد. مرگ سیاه شد و پس از رنسانس. 1918 همه گیر شد و به دنبال آن خروش بیست. پس چرا ما به مقصد برای تبدیل شدن به ایالات متحده از ترس از مکانهای شلوغ پنهان کردن از دوستان و ضد عفونی ما آمازون بسته برای سال آمده است ؟

"تروما مانند این سایه افکنده ناخودآگاه ما برای نسل" یک ضرب المثل نویسنده اظهار, اما آمریکایی ها ماهر در مایکروسافت کردن اجتماعی استرس و دوباره در آغوش ظاهر ، در چت آنلاین, توماس Boswell یک بیس بال اقتدار و ستون نویس واشنگتن پستاشاره کرد که در سال 1919 سال پس از همه گیری آنفولانزای کشته شدن حدود 675,000 آمریکایی ها (و 50 میلیون نفر در سراسر جهان), Major League Baseball تنظیم یک رکورد حضور.

من را دریافت نمی اشتباه: من اتباع واشنگتن فن و در حالی که من دوست دارم به تماشای حداکثر Scherzer و نوشیدن یک آسیا آبجو در بوندس لیگا پارک به هیچ وجه من می خواهم به شرکت در یک بازی در این سال حتی اگر ورزشگاه بازگشایی شد. من همین حالا که تصمیم گیری را از ترس. آن را تنها حس مشترک است. ما فقط در ورود دوم این بیماری همه گیر به عنوان های متعدد کارشناسان بهداشت و درمان اعلام کرده اند—و پاییز می تواند بدتر. اما این بدان معنا من جلوگیری از ballpark را برای همیشه? ترین چهره رنگ شده هواداران پنهان در خانه های خود را, به خصوص اگر وجود دارد یک واکسن? به احتمال زیاد نیست.

واضح است که مردم رنج می برند—ذهنی, جسمی, اقتصادی. در یک ممکن است در بررسی انجام شده توسط دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل و دانشکده پزشکی هاروارد 55 درصد از آمریکایی ها گفت: آنها بیشتر تأکید آنها قبل از همه گیر. اما در حالی که ترس های ما می تواند شدید آنها لزوما در جهان در حال تغییر است. به عنوان Ruchir شارما رئیس جهانی استراتژیست در مورگان استنلی نوشت, در نیویورک تایمز, بحران ندرت تغییر هر چیزی. آنها به سادگی و سرعت بخشیدن به روند موجود. پیش بینی ما از آینده بلند مدت در حال حاضر هنگامی که ما هنوز در مراحل اولیه از COVID-19 است مانند پیش بینی جهان پس از جنگ سه هفته پس از پرل هاربر (یا به استفاده از قیاس بیس بال دوباره مانند پیش بینی نتیجه یک فصل در روز افتتاحیه). و اجازه دهید فراموش نکنید: Prognostications در حال مقاومت ناپذیر ورزش برای بسیاری از روزنامه نگاران آينده و روشنفکران, اما آنها معمولا اشتباه است. به یاد داشته باشید زمانی که غرور نمایشگاه ویرایشگر Graydon کارتر و دیگران پیش بینی "مرگ طنز" پس از 9/11?

از حملات 11 سپتامبر قرار بود به تغییر همه چیز را در مورد زندگی روزمره است. فرودگاه ما تجربه شد قطعا تبدیل به عنوان همه ما می دانیم که از راه رفتن beltless و shoeless از طریق خطوط امنیتی اما در عرض سه سال از 9/11, صنعت هواپیمایی تنظیم یک رکورد برای مسافران با توجه به دفتر آمار حمل و نقل. در حالی که ما در مجموع کار برای جلوگیری از فجایع مشابه از دوباره اتفاق می افتد ما نیز کشف کنند که ما تمایل به اکتشاف جهان است که قوی تر از ما ترس است.

تروما حتی می تواند تحول آفرين باشد. اکثر مردم با آن آشنا هستند استرس پس از سانحه, اما شایع تر است واکنش های پس از سانحه رشد (PTG) زمانی که مردم رشد پس از تحمل یک منفی زندگی در حال تغییر رویداد با توجه به Thalida Arpawong یک عضو هیات علمی در انعطاف پذیری آزمایشگاه در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی کک دانشکده پزشکی. در یک مطالعه بیش از نیمی از بازماندگان واقعه گفت: آنها احساس قوی تر پس از خود را تجربه و به دست آورده بودند یک درک جدید برای زندگی است. در یکی دیگر از بازماندگان از صدمات ناشی از ضربه (در درجه اول از تصادفات) بازدید مبارزات خود را به عنوان "یک سکوی پرشی برای رشد است." PTG خار می تواند مردم را به تجدید نظر در اولویت های بهبود روابط و اقدامات جسورانه مانند سفر به خارج از کشور و یا تغییر شغل. پس از بلایای طبیعی مانند 2011 گردباد در جاپلین میسوری و در سال 2017, آتش سوزی در بهشت کالیفرنیا برخی از بازماندگان یافت که درد خود را ارائه دیدگاه های جدید در مورد آنچه که مهم است.

میل به رشد -- و نه اثرات طولانی از ترس—در نهایت ممکن است سوخت ما ملی و شخصی بازیابی. COVID-19 فراهم کرده است دردناک یادآوری: زندگی با ارزش است. زندگی کوتاه است. طولانی زندگی بشر تنها طول می کشد حدود 650,000 ساعت, Bill Bryson نوشت: در تاریخچه کوتاه از تقریبا همه چیز. چگونه ما استفاده از زمان ما? قبل از همه گیر آمریکایی ها صرف حدود سه ساعت و 30 دقیقه روز بر روی تلفن خود 90,000 ساعت از زندگی خود را در محل کار و به طور متوسط 54 ساعت در سال در ترافیک (103 ساعت از یک سال اگر شما زندگی می کنند در منطقه خلیج). اما حوادث اغلب شخصی شوکی Arpawong به من گفت. ما خواهد شد به احتمال زیاد از ظهور این بیماری همه گیر ولع مصرف غنی تر و عمیق تر زندگی می کند نه بیشتر زمان روی صفحه نمایش و یا در انزوا. برای انطباق با کلمات بزرگ فیلسوف آمریکایی Ferris Bueller, زندگی, حرکت بسیار سریع است. اگر ما در یک ماسک قرار داده و به اطراف نگاه ما ممکن است دست به چیزی.

ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.



tinyurlbitlyis.gdu.nuclck.ruulvis.netcutt.lyshrtco.de
آخرین مطالب