همه گیر شده, مسخره, مینیمالیسم

فرهنگ کوچکتر و کندتر کمتر جدا شده—ارزش ویروس مهار نگاه به طرز مرموزی مانند لوکس مدرن و زیبایی شناسی.

توسط NEWS-SINGLE در 4 اردیبهشت 1399
تخت مربع خاموش در اتاقهای موقت در بیمارستان: یک نمونه از این بیماری همه گیر را منظم زیباییگئورگ Hochmuth / ایسنا

هیچ مقایسه ای برای این بیماری همه گیر کوروناویروس کاملا مناسب در بخشی به دلیل هیچ جهان-توقف فاجعه در حافظه اخیر است خیلی آرام شده است. تروریسم جنگ و طوفان و زلزله ایجاد بیش از حد فوق العاده بصری هرج و مرج: گوی های آتشین, قلوه سنگ, آب, زخم. این ویروس در ضمن دیده نمی شود و این بحران را ایجاد کرده است در یک هولناک راه tidied جهان است. فقط به عنوان هر یک اضافه شده شمارش در تعداد مرگ نشان دهنده یک تفریق از انسان کل احشایی و تاثیر بصری از این بیماری همه گیر شده است نصب نبود.

در همه جا شما نگاه وجود دارد حذف. خیابان ها پاکسازی شده اند از شلوغی. ماسک های جایگزین است که منحصر به فرد ترین چیزی که در این صورت انسان با blankness. دنده محافظ کدها پزشکی تیم به تعویض فرم. در Icu, پنکه و لوله مبهم چهره بیماران. مواد غذایی-فروشگاه راهرو در حال برداشت بیش از خمیازه و خالی. تلاش برای مقابله قاطع سکون و sparseness گاهی اوقات می تواند آن را بدتر کند. زمانی که 7 p. m. تشویق می رود نگاه می کنم از پنجره من اما هیچ یک از cheerers است که همیشه در دید مستقیم. وحشی بشر صداهای به نظر می رسد منتزع.

همراه با غیبت دیگر زیبایی از ویژگی های این بیماری همه گیر است که الگوی. با تردستی شگفت آور و ثبات اجتماعی فاصله به نظر می رسد به رام تمدن پرتکاپو آنتروپی. خطوط در چند باز کسب و کار سازماندهی در فاصله فواصل با هش علائم ضبط بر روی زمین هر شش فوت است. اخبار عکاسی در اغلب تکرار در مقیاس از طریق ناوگان مبتنی هواپیما مرتب کردن بر اسا در tarmacs یا تخت کردن مربع در اتاقهای موقت در بیمارستان. در زوم تماس شما ببینید متنوع مد و چهره و حالت که علامت انسان فردیت—اما این همه پهن 2-D و قطعه قطعه به یک ماتریس. در سطح پس از سطح همه گیر دارای شبکه بندی می افزود: تقارن و buffed تفاوت. زندگی در حال حاضر احساس می کند طراحی شده است.

هر چند رنگ پریده چنین تصاویری به طور کامل خارجی, و من آنها را به سادگی به معنای به مرجع آخرالزمان تخیلی. هنگامی که بررسی تصاویر از تخلیه ایستگاه های قطار اندود شده تا خریداران و PPE-swathed پزشکان و من شوکه شده اند گاهی اوقات به خودم فکر مجلل همه چیز. مانند کنی وست و کیم کارداشیان را در خانه رنگ خاکستری مایل به قهوهای برهنه پیچ و خم. یا بالا مد باند به نظر می رسد از تک رنگ بدن-پوشاندن اشکال است. یا vexingly سیما یا جنبه بخصوص آی فون.آنچه را تحریک déjà vu ریاضت است که در این بیماری همه گیر است بهداشتی و در فرهنگ عامه فقط سرد است.

شاید آن را نمی خواهد به نظر می رسد تا سرد دیگر بعد از این. فکر کردن در مورد یک مجموعه عمومی-بهداشت و درمان اضطراری در نظر زیبایی شناسی مضحک به نظر می رسد, اما این بحران باعث شده است مردم به داد همه نوع از چیزهایی است که یک بار برای اعطا گرفته و اعتبار در اطراف samey-sleekness باید یکی از آنها است. این بیماری همه گیر است و نه تنها ظالمانه parodied کلی دیگری روند مصرف کننده شناخته شده به عنوان مینیمالیسمشده است; آنه از رفتارهای غیر انسانی بشر است که می تواند زمینه ساز آن است. چرا بسیاری از مردم اتخاذ زیبایی شناسی قرنطینه قبل از قرنطینه حتی شروع شد ؟

مینیمالیسم به تازگی رفت سوپر اصلی پس از چندین دهه و یا توسط برخی از تعاریف میلیون ها آمده است ، این اصطلاح برای اولین بار به عنوان یک توهین بود متصل به 1960s انتزاعی هنرمندان که کار شامل درشت monoliths و unexpressive بوم. جنبش ثابت تفرقه هر چند بسیار با نفوذ به ویژه در شرکت معماری و طراحی محصول. آنا Chave را در سال 1990 مقاله "مینیمالیسم و حرف از قدرت" تجزیه این جنبش تاریخی اشارات که شامل فاشیسم است. نوشت Chave "چه اختلال بینندگان بسیاری در مورد هنر مینیمالیستی ممکن است آنچه که اختلال آنها در مورد زندگی خود و زمان به عنوان چهره این پروژه ها است که جامعه را blankest, steeliest; در غیر شخصی چهره, تکنولوژی, صنعت, صنعت و تجارت; یکصدمین چهره پدر: یک صورت است که معمولا به مراتب بیشتر جذاب پوشانده است."

توسط 2010s این شوک پوشیده بود به عنوان طراحی مینیمالیستی شد تلفیق شدهاست با زاهدانه زندگی fads امیدوار کننده برای بهبود خود از طریق خود انکار است. نتایج شامل "هزاره زیبایی شناسی" است که زیبا و نقاشی با مداد رنگی به جای دور و استارک هنوز که هنوز revels در ظاهر sparseness. "از خانه های کوچک به microapartments به تک پوشاک داخلی-تزئینات روند—تصویر دیوارهای سفید قطع تنها با succulents کمتر می رود در حال حاضر بیشتر از همیشه" گزارش Kyle Chayka نویسنده کتاب اخیر اشتیاق برای کمتر: زندگی با مینیمالیسمدر سال 2016 مقاله. "نزدیک به چهار میلیون تصاویر برچسب #مینیمالیسم در Instagram شامل سفید کفش ورزشی, ابرها, آثار موندریان, نئون, نشانه, فرو ریختن دیوارهای آجری و زمینه های پوشیده از چمن." دوست داشتنی طلسم برای 2010s مینیمالیسم بود ماری کوندو این طراح است که توصیه می شود که مردم باید بیرون انداختن تمام اموال که "جرقه شادی است."

مینیمالیسم هسته و uncontroversial موعظه است به فکر می کنم به شدت در مورد آنچه لازم است و چه چیزی نیست. در عمل آنچه که اغلب به عنوان Chayka و دیگر منتقدان اشاره کرده اند که شکل آشکارا کم رنگ مصرف کنید. در یک سال 2018 در پاساژ, محیط, موسیقی, نویسنده دیوید Stubbs کردم در نخبگان تلویحی از منظم/نظم طراحی دوگانگی: "ثروتمند غربی ها هنوز هم هدر دادن مقدار زشت و ناپسند منابع جهان را در بر داشت شیک و با احتیاط راه برای انجام این کار ... فقر,, در مقابل یک مشخصه حداکثر تجربه. آن است که خرید چرخ دستی های کهنه با رنجور اما حیاتی وسایل که شما هیچ جایی برای پارک." به عنوان Arielle برنشتاین یک دختر از پناهندگان قرار دادن آن در یک سال 2016 اطلس قطعه "برای پدربزرگ و مادربزرگ من سوال این بود که آیا یک مورد موجب شادی اما آیا لازم بود برای بقای خود."

مفهوم بقا در حال حاضر البته چیزی حتی ثروتمند هستند و نیاز به تفکر ، آن شده است به طور گسترده ای اشاره کرد که بیش از حد Kondoed خانواده ها ممکن است در حال دفع کردن برای خود بحران کمی پیچ. "من نه کسی که انداخت از همه چیز که نمی جرقه شادی, رابرت," chides یک شکل در یک اخیر نیویورکر کارتون. "لذت بردن از صرف چند ماه آینده نورد و أنوندنج دستگاه خود را هفت تی شرت." حقیقت این است که اکثر Kondo پیروان که عضویت در نیویورکر خوب هستند: آنها هنوز هم می تواند ارسال برای چیزهایی که آنها نیاز دارند. اما از آن خواهد شد گفتن برای دیدن زمانی که این است که بیش از همه این که آیا هر کسی خندق مواجه نگردند تا کنسرو کالا در حساب آنها را نمی جرقه شادی.

در حالی که بحران به صحنه انتقام از مسائلآن را نیز اجرا سبک زندگی طولانی glamorized به عنوان مینیمالیستی. در انزوای اجتماعی بسیاری از ما فقط کمتر از ما یک بار انجام داد و برخی از ما به وضوح با بهره گیری از آن است. "برای طولانی ترین زمان من احساس کردم که شده است وجود دارد بیش از حد جهان" اولگا Tokarczuk نوشت: در نیویورکر. "بیش از حد, بیش از حد سریع و بیش از حد بلند. بنابراین من تجربه هر گونه 'جداسازی تروما' و آن را سخت بر من در همه به دیدن مردم است." من احساس درد شدید و ناگهانی از این امداد رسانی بیش از حد, اما من مطمئن هستم آن چیزی است که با افتخار در آغوش گرفت. مردم برای آنها coronavirus انزوا نسبتا بی سر و صدا تمایل به اندازه کافی خوش شانس می شود قادر به کار از خانه و یا به اندازه کافی غنی نیست و نیاز به کار در تمام. چیزی وجود دارد misanthropic در جشن انزوا زمانی که سازمان ملل متحد جدا, خطر عفونت آن خواستار بازگشت به راه است که "مراقبت از خود" بوده است در سال های اخیر وامی به تایید سنگدلی نسبت به دیگران.

با هر روشی محاکمه که در انزوا قرار داده است در جامعه این سوال که آیا این عادات از این لحظه در اطراف چوب بلند مدت و یا به جای الهام بخشیدن به شورش. قطعا در حال حاضر آن را غیر ممکن است برای فراموش کردن است که vaunted به لحاظ زیبایی شناسی مانند تمیز کردن و استریل مشتق از شدت unglamorous شرایط پزشکی. آن را سخت به احساس می کنید که مانند بیمارستان نظم و سکوت در خود ارزش است که بلند کردن زندگی است. خیابان ها حاضر شده خالی و شش پا شبکه اجرا شده است به منظور محافظت در برابر نه فقط بدن اما تنه موجود در متنوع جامعه: درگیری اتصال و حوادث, شاد و غمگین. در پاسخ hearteningly مردم scrawling هنر خود را خالی ماسک و ایجاد سر و صدا از خود ویندوز. آنها می دانند که یکی از شادی سلامتی خوب است که این توانایی را به یک ظرف غذا.

ما می خواهیم به شنیدن آنچه که شما فکر می کنم در مورد این مقاله. ارسال یک نامه به سردبیر و یا ارسال به letters@theatlantic.com.



tinyurlbitlyis.gdv.gdv.htu.nuclck.rucutt.ly
آخرین مطالب
مقالات مشابه
نظرات کاربرن