بیمه (به انگلیسی: Insurance) سازوکاری است که طی آن یک بیمه‌گر، بنا به ملاحظاتی تعهد می‌کند که زیان احتمالی یک بیمه‌گذار را در صورت وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی خاص، جبران نماید یا خدمات مشخصی را به وی ارائه دهد؛ بنابراین، بیمه یکی از روش‌های مقابله با ریسک است.

طی یک قرارداد بیمه، ریسک مشخصی از یک طرف قرارداد (که بیمه‌گذار نامیده می‌شود) به طرف دیگر (که بیمه‌گر نامیده می‌شود) منتقل می‌گردد. بنا به تعریف، بیمه‌گر شخصی حقوقی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمه‌گذار، جبران خسارت یا پرداخت مبلغ مشخصی را در صورت بروز حادثه تعهد می‌کند. در مقابل، بیمه‌گذار شخصی حقیقی یا حقوقی است که با پرداخت حق بیمه، جان، مال یا مسوولیت خود یا دیگری را تحت پوشش بیمه قرار می‌دهد.

به موجب قانون بیمه ایران، بیمه عبارت است از قراردادی که به موجب آن یک طرف (بیمه‌گر) تعهد می‌کند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر (بیمه‌گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی را بپردازد. متعهد را بیمه‌گر، طرف تعهد را بیمه‌گذار و وجهی را که بیمه‌گذار به بیمه‌گر می‌پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه می‌شود موضوع بیمه می نامند.

فهرست مطالب:

سابقه

اشاره اي گذرا به پاره اي از ديدگاهها در ايران

عملكرد بيمه هاي اجتماعي و تأمين اجتماعي از آغاز قرن بيستم تا پايان جنگ جهاني دوم

صندوق احتياط

صندوق احتياط و صرفه جويي

قانون بيمه كارگران مصوب 1322

تصويب نامه قانون كار

عملكرد بيمه هاي اجتماعي و بخشي از تأمين اجتماعي تا سال 1354

صندوق تعاون و بيمه كارگران

لايحه قانوني سال 1331

لايحه قانوني سال 1334

لايحه قانوني سال 1339

سازمانهاي بيمه هاي اجتماعي 1342

سايرقوانين مربوط به بيمه هاي اجتماعي تا سال 1354

تأسيس سازمان تأمين اجتماعي در سال 1354

قانون تأمين اجتماعي سال 1354

تأمين اجتماعي از 1357 به بعد

كميت و كيفيت تامين اجتماعي

قوانين و مقررات

منابع درآمد سازمان

خدمات و عملكرد سازمان

انواع بيمه هاي اجتماعي

برخي از تعاريف مربوط به عملكردها

کارفرما

بيمه شده

ميزان حق بيمه

كمك عائله مندي

مستمری

بازنشستگي

بیکار

بيمه اختياري

مروري كوتاه بر عملكردها تا پايان سال 1372

قوانين ديگر سازمان تأمين اجتماعي

قانون كار

منابع و ماخذ حقوق كار

و...