ارگونومي

واژه ارگونومي تلفيقي از دو واژه يوناني (ergo) بمعني كار و (nomies) بمعني قانون است.

ارگونومي در اروپا به فيزيولوژي كار(بيومكانيك) و طراحي ايستگاه كاري مي پردازد. در آمريكا از اين علم تحت عنوان مهندسي عوامل انساني ياد

مي كنند كه بر عملكرد انساني و طراحي سيستمها متمركز است .

در ارگونومي  علوم حرکتي انسان و ماشين آلات (سايبرنتيک) و عوامل خارجي نظير صدا، ارتعاش، گرما و سرما، ساعات کار و استراحت و عوامل سازماني بررسي مي شود.

انسان در محيط خود تحت تأثير عوامل گوناگوني قرار دارد و از آنجا كه اين عوامل داراي اثرات و عوارض خاصي روي شخص هستند طبعا" مي بايد مقدار قابل قبول و مجازي براي هر يك تعيين نمود تا سلامت انسان دچار اختلال نشده و از كارائي شخص در چنين محيط كاري كاسته نشود.

روشنايي

براي جلوگيري از خستگي فكري و چشمي كارگر بايد سعي كنيم حتي المقدور نسبت 5/2=R رعايت شود. اين نسبت را مي توان بطرق زير تأمين نمود:

الف) با كاهش مخرج كسر يعني D○ كه مي تواند با افزايش تباين، افزايش منابع نوراني و يا انتخاب كارگر با تيزبيني مناسب تامين شود.

ب) با افزايش صورت كسر D، يعني بزرگ كردن اندازه اشيائي كه بايد ديده شوند. البته توجه داريد كه استفاده از وسائل بزرگ باعث محدود ساختن ميدان ديد و مشكلاتي در تنظيم ايستگاه كاري مي شود. لذا بنظر مي رسد روش الف مناسبتر باشد.