تحقيق در مورد عوامل متمايز كننده در mri

 فايل بصورت word  و قابل پرينت 

تعداد صفحات 11 

عوامل متمايز كننده در MRI  Contrast Agents  

امروزه بعنوان عامل متمايز كننده در MRI مورد استفاده قرار مي گيرند.

در 15 سال قبل هدف اصلي دانشمندان گسترش نشانه گذاري و پاسخي براي  اساسي براي گسترش حساسيت بالاي  بود.

از نشانه گذاري آلبومين سرم انسان براي توسعه عوامل آنژيوگرافي و تشخيص مولكولهايي با غلظت هاي كم استفاده مي شود.

با روشهاي مختلف مي توان سلول هايي كه در MRI قادرند با Gd كي ليت بسازند را مشخص كرد. نهايتاً با ويژگي تغيير جهت پارامغناطيسي كمپلكس  مي توان يك سري جديد عوامل متمايز كننده (CA) كه مبني بر انتقال سيگنال مولكول آب و ويژگي تبادل پروتونهاي CA و واكنش بين مولكولهاي آب با لانتايند بهره برداري كرد.

تفكيك فضايي بسيار عالي و ظرفيت برجسته بافت هاي مختلف، موفقيت گسترده در زمينه MRI را در تشخيص هاي پزشكي بوجود آورده اند.

تمايز در MRI در نتيجه يك تأثير و تأثر فاكتورهاي زيادي از كمپلكس كه شامل رابطه زمان هاي آسايش  و  و دانسيته پروتون بافتها و پارامترهاي مفيد ديگر مي باشند.

تمايز در MRI مي توان بوسيله عامل متمايز كننده مناسب افزايش پيدا كند. در واقع اين نشان مي دهد كه عوامل متمايز كننده باعث تغيير سرعت آسايشي پروتون آب مي شود كه اين اطلاعات فيزيولوژي همراه با اين CA ها برتر از  تفكيك آناتوي معمولي بدست آمده در غياب CA هستند.

CA ها بطور وسيع در پزشكي براي تشخيص اندام تخريب شده و شكستگي سد مغزي – خوني رو عوامل ناهنجار در تصفيه كليه و جريان خون در بافتها مورد استفاده قرار گيرند. از كاربردهاي ديگر مي توان نشانگذاري تومور را كه پيوسته تحت گسترش قرار دارد نام برد.

هر روز حدود 35% معالجات MRI ، از CA ها استفاده مي شود. برخلاف CAهاي مورد استفاده در مغز نگاري كامپيوتري و درمانهاي هسته اي، CA هاي MRI بطور مستقيم در  تصوير مشخص نيستند. CA ها روي زمانهاي آسايش پروتونهاي آب و در نتيجه روي شدت سيگنال NMR تأثير مي گذارند.

بطور كلي هدف CA ها كاهش  براي دستيابي به يك سيگنال شديد در زمانهاي كوتاه و نسبت سيگنال به نوير بهتر و تنها با يك اندازه گيري است.