تعداد صفحه:  28

نوع فایل:  Word

فرمت فایل:  docx

***  قابل ویـرایش

فهرست مطالب

پیشینه تحقیق :

دیدگاه صاحب نظران در مورد فراگرد ارتباط:

فرضیه :

روش شناسی تحقیق

روش تحقیق

کاربرد نتایج تحقیق

تعاریف عملیاتی:

بیماری

پرستار

ارتباط

انواع ارتباطات

انواع ارتباطات بین فردی

1 – ارتباط كلامي:

2- ارتباط غيركلامي:

عوامل تاثيرگذار در روابط بين فردي

گوش دادن فعال:

اهميت دادن:

سوال كردن:

احترام گذاشتن:

ابراز وجود:

         طرق برقراری ارتباط

  کتبی  - شنیداری –غیر کلامی

عوامل موثر در ایجاد ارتباط

      كاركردهاي روابط بين فردي

توصيه‌هايي براي تقويت روابط بين فردي :

موانع ارتباط

مهارت های ارتباطی

مشکلات سخن گفتن

مهارت در تماس های تلفنی

چگونه پاسخ دهیم ؟

     مهارت های ارتباطی درموقعیت های دشوار (شکایت و خشم )

در رسیدگی به شکایت چه باید کرد؟

در رسیدگی به شکایت چه نباید کرد؟

ویژگی های موقعیت خشم

در مقابل فرد خشمگین چه باید کرد؟

در مقابل فرد خشمگین چه نباید کرد؟

کارکردهای ارتباطی پرستاران

نحوه شروع ارتباط پرستار با بیمار

نکته مهم :

برای برقراری ارتباط باید به این نکات توجه کنیم

موانع ارتباطی موجود در ارتباط پرستار با بیمار  

1) شكاف اجتماعي و فرهنگي بين متخصص بهداشتي و خدمت گيرنده به دليل

2) گيرندگي ذهني محدود خدمت گيرنده به دليل

3) نگرش منفي نسبت به مربي بهداشت

4) درك و حافظه محدود خدمت گيرنده

5) تاكيد ناكافي متخصص بهداشتي بر ارتباط

6) شكست ارتباط به دليل عدم اختصاص وقت و توجه كافي متخصص بهداشتي به

دليل

7) پيام‌هاي متناقض

عواملی که مانع یک ارتباط  صحیح و مناسب  در پرستاری میگردد

پرستار وارتباط غیر کلامی

ارتباط با بیمار در موقعیتهای خاص

  بیمار با مشکل بینایی 

بیمار با مشکل شنوایی

گامهایی که باید هنگام خشم برداشت

استاندارهای ارتباط پرستار با بیمار

ارتباط درمانی پرستار با بیمار

در ارتباط اولیه با بیمار باید...

نتیجه گیری تحقیق

پیشینه تحقیق :

در اوایل سالهای 1950برنامه درسی پرستاران به گونه ای طراحی شد که بر تحلیل مشکلات بیمار و نیازهای او تاکید داشت تا بر تشخیص های طبی.در سال 1955 هال ابتدا پرستاری را صورت فرایند توضیح داد. در سال 1967 یورا  و والش چهار مرحله برای فرایند پرستاری تعیین کردند. بررسی وشناخت ،برنامه ریزی ، اجرا و ارزیابی. در اواسط سال 1970 مرحله پنجم تشخیص پرستاری به آن اضافه شد وتا کنون تغییر چندانی نکرده است.در مورد ارتباط پرستار با بیمار محققین ودانشجویان زیادی در سطح بین المللی وهمچنین در ایران در مراکز دانشگاهی ودرمانی تحقیقات زیادی در این ذمینه انجام شده است از جمله بررسي مشكلات و موانع موجود در برقراري ارتباط كلامي بين پرستار وبيمار در بيمارستانهاي وابسته به دانشگاههاي علوم پزشكي تهران ازحسين ابراهيمي، حسين باقري، حسن ناوي پور، دانشگاه علوم پزشكي شاهرود. و تاثیررفتار

 پرستاران در رابطه با بهبودی بیمار، نوشته واقتباس : دکترناصر خلجی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه .

تراكس دریافت كه مهـارت ارتباطی هر كس به تعریف او از همدلـی مرتبط است و اگر افراد ارتباط همدلانه برقرار كنند فرد مقابل می داند كه چه, چگونه و چه زمانی بگوید. اما به طور كلی بین دیدگاه پرستاران و بیماران در مـورد رعایت اصول ارتبـاط مؤثر پرستار- بیمار تفاوت وجود دارد و در حالـی كه پرستاران امتیـاز بیشتری به رعایت اصول اولیه ارتبـاط, اصول احترام آمیز و اصول ایجاد احساس ارزشمندی به خود می دهند اما بیماران كه طرف مقابل ارتباط هستند در مورد رعایت موارد فوق امتیاز كمتری قائل هستند این به این دلیل است كه معمولاً فرد تمایل ندارد كه اصول ارتباط را رعـایت نكند

 و براساس عادت معمـول خود ارتبـاط برقـرار مـی كند و كمتر به بازخورد ارتبـاط خود توجه دارد و از آنجـا كه ارتباط یك پدیده متقابل و دو طرفه است توجه به باز خورد ضـروری است. در مطالـعه هوپر و همـكاران ۱۹۹۲ كه مكالمات تلفنی متخصصـان خدمـات اطلاعاتـی سرطان مـورد بررسـی قرار گرفت دریافت كه بیماران در درك اصطلاحـات فنی و توضیح دادن آن مشكل دارند.

وارگایل ۱۹۹۰ مـی گوید مردم بسته به اینكه با یك متخصـص صحبت مـی كنند یا یك فرد عـادی متناسب با تصورشان در مورد اطلاعـات طـرف مقـابل و قدرت درك وی مسـائل را بـه صورت متفاوت بیان مـی كنند. در مجموع با توجه به اینـكه ارتباط اهمیت ویژه ای در ایجـاد نگرش مثبت به بیمارستان و تیم درمانـی دارد و در تشخیـص, درمـان و سیر بیمـاری مهم است امتیازی كه رعایت اصول ارتباط كسب نموده در حدود متوسط می باشد و این امتیاز خوبی  نیست, باید از طریق فرهنگ سازی و آموزش, امتیاز ناشی از رعایت اصول ارتباط مؤثر را توسعه داد.

در مطالـعه لاهوتی در بیمارستان هـای تهران موانع برقراری رابطه با بیمار را كمبود پرستار به نسبت بیمار, نداشتن وقت و فرصت كافی, عدم آگاهـی بیمار از مـوقعیت پرستـار, ارتبـاط غیـر اصولی مسؤلـین رده بالای پرستاری ذكر نمـوده است. نتیجه گـیری در ارتباط بین پرستار و بیمـار رعایت اصـول ارتباط مؤثـر مورد توجـه كافی قرار نمی گیرد و كمتر افراد به بازخورد اثر ارتبـاط توجه دارنـد كه پیشنهاد مـی شود ضمن انجام تحقیقی در مورد موانع رعایت اصول ارتباط مـؤثر پرستار- بیمـار, غیر قابل برگشت بودن اثر ارتبـاط, ضرورت توجه به بازخـورد ارتبـاط بـه تمام پرسنل بیمارستان آموزش

داده شود.

وهمینطور میتوان به بررسی میزان رعایت اصول ارتباط مؤثر پرستار- بیمار نوشته شده توسط محمود نصیری عضو هیئت علمی گروه روانپرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه عتوم پزشکی اصفهان اشاره کرد .در ذمینه ارتباط پرستار با بیمار دراغلب  بیمارستانها و مرکز درمانی تحقیقاتی

 صورت گرفته است که متاسفانه پیشینه ای از تحقیقی که در مراکز درمانی خوزستان نگارش شده باشد یافت نشد ، پس با این وجود می توان این تحقیق را اولین تحقیق در ذمینه فرایند ارتباط موثر پرستار با بیمار ا در استان خوزستان قلمداد کرد.

دیدگاه صاحب نظران در مورد فراگرد ارتباط:

ویلبر شرام در کتاب فراگرد وتاثیر ارتباط جمعی میگوید :

" در فراگرد ارتباط به طور کلی ما می خواهیم با گیرنده پیام خود در یک مورد و مسئله معین همانندی ایجاد کنیم."

مافیوس اسمیت در تعریف ارتباط می گوید:

"هر نوع عملی که به وسیله فردی انجام شود که طی آن فرد دیگری بتواند آن را درک کند ارتباط نامیده می شود . خواه این عمل با استفاده از یک وسیله انجام شود یا بدون وسیله ."

میلر در کتاب روانشناسی زبان شناسی در تعریف ارتباط می نویسد :

"ارتباط هنگامی روی می دهد که یک منبع پیام ، علایمی را از طریق کانال به دریافت کننده ای که مقصد محسوب می شود ، ارسال کند."

به هر حال ارتباط عبارت است از فراگرد انتقال پیام از سوی فرستنده برای گیرنده ، مشروط بر آنکه در گیرنده پیام مشابهت معنی با معنی مورد نظر فرستنده پیام ایجاد شود.

فرضیه :

اگر پرستاران اصول وفنون ارتباطات اجتماعی را بیاموزند در امر درمان بیماران گام بزرگی برداشته خواهد شد.

روش شناسی تحقیق

روش تحقیق

نوع تحقيق كاربردي- آموزشی و روش بررسي آن توصيفي- تحليلي مي باشد. محدوده كلي مورد بررسی در این پژوهش بصورت عمومی است.

 اطلاعات مورد نیاز این پژوهش به صورت اسنادي – نظري ( کتابخانه ای و...)   تهیه شده است .

کاربرد نتایج تحقیق

از آنجا که این تحقیق جنبه کاربردی – آموزشی دارد ، بنابراین پرستاران،بهیاران وکادر پزشکی قادرخواهند بود که با شناسایی نقاط قوت ، ضعف ، فرصت ها و تهدید های موجود ، زمینه های مناسب جهت یک ارتباط موثربا بیمار وهمراه آن صورت گیرد. علاوه بر موارد مطروحه ماحصل این پژوهش می تواند مورد استفاده دفتر آموزش معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی و درمان صندوق تامین اجتماعی جهت بهره برداری کادر پرستاری ، پزشکی و دانشجویان به عنوان منبع علمی قرار گیرد .

تعاریف عملیاتی:

بیماری : دلالت بر شرایطی دارد که جسم انسان را مریض کرده وعملکرد طبیعی بدن را به هم میزند ، فرهنگ Webster بیماری را حالتی که طی سلامت بدن گاهش می یابدواز  وضعیت سلامتی وسالم دور شده باشد

پرستار: شامل علم وهنر می باشد ، پرستاری حرفه ای است که با استفاده از دانش ومهارت های خاص خدماتی را به افراد سالم و بیمار در مراکز مختلف درمانی ارائه می دهند. پرستار در مراقبت های خویش با درک اصول نیازهای بشری وتعاریف بهبودی وبیماری ، اجتماعی و فرهنگی ،مذهبی ومحیطی جهت پیشبرد سلمتی ، پیش گیری از بیماری ، حفظ سلامتی و تطابق بهتر با تغییر در عملکرد بدن و مرگ مدنظر قرار میدهد.

ارتباط : در فرهنگ لغات وبستر ،communication  عمل ارتباط برقرار کردن تعریف واز معادلهایی نظیر : رساندن ، بخشیدن، انتقال دادن ، آگاه ساختن ، مکالمه و مراوده داشتن ، استفاده شده است . در وبستر اضافه شده است که عمل بر قرارکردن ارتباط می تواند  از طریق کلمات ، پیامها ، کنفرانسها ، مکاتبه ها ودیگر راهها انجام  گیرد.

انواع ارتباطات
انواع ارتباطات بین فردی
1 – ارتباط كلامي: تمامي جنبه‌هاي گفتار، يعني زبان و ابزارهاي كلامي را شامل مي‌شود كه در آن چگونگي صحبت كردن از جمله، سرعت كلام، تن و آهنگ صدا نيز مطرح است.
2- ارتباط غيركلامي: به ساير فعاليت‌هايي گفته مي‌شود كه كاركرد ارتباطي دارند، مثل حالت چهره (چشم، ابرو، گزيدن لب،...) ژست‌ها و حركات بدني كه به آن «زبان بدن» هم مي‌گويند.

عوامل تاثيرگذار در روابط بين فردي

گوش دادن فعال:
گوش دادن با شنيدن فرق دارد. چرا كه شنيدن امري است غيرارادي و شامل تمامي صداهايي مي‌شود كه همواره از محيط دريافت مي‌كنيم. گوش دادن فعال مهارتي است كه فرد با كمك آن، مي‌آموزد و فهم احساسات دقيق‌تر حاصل مي‌شود. اين امر تقويت روابط بين فردي را فراهم مي‌آورد.
اهميت دادن:
يعني بتوانيم به احساسات، نيازها و خواسته‌هاي فرد مقابل توجه نشان دهيم. زماني روابط بين فردي تقويت مي‌شود كه با توجه به توان و ظرفيت خود در مقابل عملكردهاي ديگران رفتار مناسبي داشته باشيم.
سوال كردن:
پرسيدن از رايج‌ترين و در عين حال ساده‌ترين مهارت‌هاست. زيرا پرسيدن علاوه بر شفاف‌سازي پيام، موجب برانگيختن تفكر افراد مي‌شود. به خاطر داشته باشيم طرح سوالات مكرر، به قصد مچ‌گيري نه فقط به تقويت رابطه بين فردي كمك نمي‌كند، بلكه موجب تضعيف و مختل شدن آن نيز مي‌شود.
احترام گذاشتن:
يعني پذيرفتن و گرامي داشتن بي‌قيد و شرط ديگران. با ديگران به گونه‌اي رفتار كنيم كه احساس كنند برايشان ارزش و احترام قائل هستيم. يكي از نشانه‌هاي احترام گذاشتن، رعايت قواعد و مقررات موقعيتي است كه در آن قرار مي‌گيريم.
ابراز وجود:
از مهارت‌هاي مهم در برقراري ارتباط، ابراز وجود است كه شامل بيان افكار، احساسات، اعتقادات و حقوق خويش است، به گونه‌اي كه در ديگران ايجاد مقاومت و ناراحتي نكند.

         طرق برقراری ارتباط

  کتبی  - شنیداری –غیر کلامی

55%  ارتباطات غیرکلامی از طریق چهره

38%  ارتباطات از طریق آهنگ

       7%    ارتباطات از طریق واژه ها

عوامل موثر در ایجاد ارتباط

افراد مایلند مورد پذیرش وقبول دیگران قرار بگیرند

افراد دوست دارند به آنها بعنوان یک فرد با تمام خصوصیات فردی توجه شود

افراد دوست دارند که احساساتشان درک شود

افراد احتیاج دارند که به احساساتشان پاسخ مثبت داده شود

افراد دوست ندارند که مورد ارزشیابی وداوری قرار گیرند

افراد دوست ندارند دیگران برایشان تصمیم بگیرند

      كاركردهاي روابط بين فردي
     - موجب كسب و حفظ موقعيت و جايگاه افراد نزد ديگران مي‌شود.  

        - افراد به درستي و نادرستي عملكرد خود و ديگران بيشتر پي‌مي‌برند.

     - موجب افزايش توانايي افراد براي مقابله با ناسازگاري‌ها و مشكلات زندگي مي‌شود.
     - آرامش روحي و امنيت رواني بيشتر در افراد فراهم مي‌آورد.    
     - فرصعي به وجود مي‌آورد تا افراد چيزهاي جديدي ياد بگيرند و افق ديدشان را وسعت ببخشند.
    - موجب احساس مسئوليت بيشتر نسبت به يكديگر مي‌شود.
    - باعث تقويت احساس همدلي، همكاري، هماهنگي و همفكري با ديگران مي‌شود.

توصيه‌هايي براي تقويت روابط بين فردي :

1- محيط را آماده برقراري ارتباط كنيم و سعي كنيم در ارتباط، شروع كنندة خوبي باشيم مثل يك سلام و احوالپرسي گرم و فشردن دست فرد مقابل.
2- در برقراري ارتباط به شرايط، موقعيت و شخصيت افراد توجه كنيم و متناسب با آن رفتار كنيم. مثلاً نحوه برقراري ارتباط با كودكان، سالخوردگان، بيماران و يا در جشن عروسي، مجلس عزا بايد متفاوت از يكديگر باشد.
3- هنگام صحبت كردن، سخنان يكديگر را قطع نكنيم.
4- براي تقويت ارتباط، از پراكنده‌گويي، پرگويي و مقدمه چيني زياد پرهيز كنيم.
5- بدانيم، گوش دادن فعال نيازمند كسب مهارت بوده و به انرژي و تعهد نيازمند است.
6- هنگام حضور در مكان‌هاي جديد ابتدا به دنبال آشنايان باشيم، سپس افرادي را جستجو كنيم كه با آن‌ها راحت‌تر مي‌توان ارتباط برقرار كرد.
7- در ارتباط بين فردي علاوه بر كلام، از روش‌هاي كلامي مانند (گوش دادن – نگاه كردن – استفاده از ژست‌ها و چهره‌ها – ايما و اشاره و...) به خوبي استفاده كنيم.
8- براي ادامه يك ارتباط خوب از تمجيد و تحسين مناسب و به جا استفاده كنيم.
9- از تحقير و سرزنش و توهين ديگران خودداري كنيم. مانند (تو اصلاً نمي‌فهمي – هنوز بچه‌ هستي و...)
10- در صورت قطع ارتباط، ديگران را مقصر ندانسته و خود براي ارتباط مجدد پيشقدم شويم.
11- هنگام صحبت از قضاوت در مورد رفتار گوينده اكيداً پرهيز كنيم.
12- با احترام به ديگران، احترام خود را تضمين كنيم.
13- براي مقابله با كمرويي و خجالت افراطي مي‌توان از افراد آگاه و متخصص (مشاور، روانشناسي) كمك گرفت.
14- از افراد و يا مكان‌هايي كه در آن‌ها دچار مشكل مي‌شويم، فهرستي تهيه كرده و با كمك گرفتن از ديگران به فكر حل آن‌ها باشيم.

15- سعي كنيم با برقراري ارتباط خوب و مؤثر در خانواده، الگوي مناسبي براي ديگر اعضاي خانواده باشيم.
16- در صورت روبه‌رو شدن با نظر مخالف ديگران بهتر است با تحمل آن، در تقويت رابطه بين فردي خود تلاش نماييم.
17- در مواقع نبود امكان ارتباط حضوري از ديگر ابزارهاي ارتباطي مانند تلفن زدن، نامه نوشتن و... در تقويت ارتباط مناسب خود با ديگران تلاش كنيم.
18- افرادي را كه در برقراري و ايجاد ارتباط ضعيف هستند به كارهاي گروهي (ورزشي، فرهنگي، اجتماعي و...) راهنمايي كنيم.
19- با شركت در مكان‌هاي اجتماعي در تقويت ارتباط خود با ديگران اقدام كنيم.
20- با آگاهي از حقوق خود و ديگران در روابط بين فردي از سوء استفاده‌هاي احتمالي پيشگيري كنيم.
21- توانمندي‌ها و مهارت‌هاي ارتباطي خود را شناخته و در عمل به كار گيريم مانند (شوخي و طنز به جا و...).
22- افراد خانواده، دوستان خود را با اسم كوچك و پسوندهاي زيبا صدا بزنيم.
23- شنونده خوبي براي ديگران باشيم و آن‌ها را تشويق كنيم. درباره خودشان صحبت كنند. مانند (نظر شما چيست؟ - شما چه فكر مي‌كنيد؟ - احساس خوبت را بگو و...)