در نوجوانان و بزرگسالان اين اختلال با نشانه‌هايي مانند ابراز تمايل به تعلق داشتن به جنس مخالف، تظاهر به داشتن جنسيت مخالف، ‌تمايل به زندگي به عنوان جنس مخالف, يا اعتماد به اينكه احساسات و واكنش‌هاي خاص جنس مخالف را  دارد.

  درمان به كمك تجويز هورمون‌ و انجام عمل جراحي به منظور تغيير جنسيت از جمله روش‌هاي درماني است كه براي تغيير جنسيت طلبي به كار مي‌رود كه در بسياري از موارد موفقيت كامل نداشته‌اند.

  به دليل عواقب و عوارض عمل جراحي و تجويز هورمون‌ پيشنهاد مي‌شود كه اختلال تغيير جنسيت طلبي ابتدا با روان درماني‌هاي طولاني مدت (دست كم يك سال) درمان شود. يكي از روش‌هاي پيشنهادي خانواده درمانگري شناختي ـ رفتاري است.

   در اين روش با استفاده از راهبردهايي به تغيير تفكر،‌ نگرش، ادراك و رفتار مراجع و اعضاي خانواده او پرداخته مي‌شود. بدين ترتيب اعضاي خانواده با رفتارها،‌ تفكرات و نگرش‌هاي خود چالش پيدا مي‌كنند و ديدگاه متفاوتي در مورد تأثير رفتارها و تفكرات خود بر پويايي خانواده كسب مي‌كنند (سيموس، 2002).

و...