عنوان: دارایی های نامشهود

قالب بندی: WORD

تعداد صفحات: 42

این تحقیق با موضوع دارایی های نامشهود می باشد و به طور مفصل به بیان تعریف ، ویژگی ها و اصطلاحات آن می پردازد. این تحقیق به دانشجویان رشته های حسابداری ، اقتصاد ، امور مالی و دیگر رشته های مرتبط با آن پیشنهاد می گردد.

مقدمه

استانداردهای حسابداری بر مبنای مفاهیم نظری گزارشگری مالی تدوین گردیده است. مفاهیم نظری مزبور توسط کمیته تدوین استانداردهای حسابداری با هدف تدوین استانداردهای حسابداری هماهنگ تهیه و به پیوست این مجموعه ارائه شده است.

دامنه کاربرد استانداردهای حسابداری، صورتهای مالی با مقاصد عمومی (که از این به بعد صورتهای مالی نامیده می‌شود) است که به منظور ارائه اطلاعات مفید در مورد وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری جهت تصمیم‌گیری استفاده‌کنندگان تهیه می‌شود.

استانداردهای حسابداری در مورد صورتهای مالی کلیه واحدهای تجاری (انتفاعی) اعم از این که در بخش خصوصی یا عمومی فعالیت کند، کاربرد دارد. اگرچه این استانداردها معطوف به واحدهایی است که با هدف کسب سود فعالیت می‌کنند اما عمدتاً در مورد واحدهای غیرانتفاعی نیز با اعمال تعدیلات لازم کاربرد دارد.

دارایی نامشهود، به یک دارایی غیرپولی و فاقد ماهیت عینی اطلاق می‌شود، که به‌منظور استفاده در تولید، یا عرضه کالاها یا خدمات، اجاره به دیگران، یا برای مقاصد اداری، توسط واحد تجاری نگهداری می‌شود، همچنین قابل‌تشخیص بوده و با قصد استفاده طی بیش از یک دوره مالی، توسط یک واحد تجاری، کسب شده باشد.

به طور کلی داراییهای یک بنگاه اقتصادی به دو دسته مشهود و نامشهود تقسیم می شوند.‌ دارایی نامشهود به آندسته از داراییهایی اطلاق می شود که به طور فیزیکی قابل مشاهده و دسترسی نیست.

داراييهاي نامشهود جزو داراييهاي غير جاري به شمار مي روند زيرا منافع آتي آنها عموماً بيش از يك دوره مالي مي باشد.نياز به متمايز ساختن داراييهاي نامشهود از داراييهاي مشهود از جمله به اين دليل است كه شناسايي داراييهاي نامشهود غالباً دشوار است حال آنكه در شناسايي داراييهاي مشهود مشكلي وجود ندارد.

نمونه هايي از داراييهاي نامشهود

نمونه هايي از داراييهاي نامشهود عبارتند از :

حق اختراع، حق تأليف ، علايم و نام هاي تجاري ، فرمولها و فرآيندهاي سري ساخت، انواع پروانه هاي ساخت، سرقفلي

در مورد داراييهاي نامشهود ممكن است شواهد موجوديت آنها مبهم باشد يا نتوان رابطه‌ي صريحي ميان مخارجي كه به عمل مي آيد از يك سو و پديد آمدن دارايي از سوي ديگر برقرار كرد.ارزش‌اقتصادي هر دارايي، صرف نظر  از اينكه عينيت داشته باشد يا نه بسته به اين است كه دارائي ايجاد شده‌تاچه ميزان سبب توليد درآمد و سود در آينده‌ بشود.و اندازه گيري اين ارزش اقتصادي غالباً در مورد دارايي هاي مشهود دشوار است.بنابراين صرف موجوديت عيني (مانند ماشين آلات) تعيين كننده ارزش اقتصادي نيست از سوي ديگر عدم عينيت هم (مانند فرمول سري ساخت) دليل بر نبودن ارزش اقتصادي نيست.در حسابداري دارائيهاي نامشهود همان اصول و روشهايي به كار مي رود كه در حسابداري اموال ماشين آلات و تجهيزات،بدين معنا كه :

الف) هنگام تحصيل هر دارايي نامشهود اصل بهاي تمام شده بايد در نظر گرفته شود.

ب) در خلال استفاده از آن اصل تطابق هزينه ها با درآمد به كار مي رود.

پ) هنگام فروش يا واگذاري به مبلغ سود يا زيان، معادل تفاوت مابه ازاي دريافت شده و ارزش دفتري دارايي مورد نظر به حساب منظور مي شود.

فهرست مطالب

مقدمه
نمونه هايي از داراييهاي نامشهود
بهاي تمام شده دارايي هاي نامشهود
استهلاك دارائيهاي نامشهود
داراييهاي نامشهود قابل شناسايي
حق اختراع
حق تأليف
علايم و نامهاي تجاري و فرمولهاي سري
فرانچايز (حق انحصار و حق امتياز)
دارايي نامشهود غير قابل شناسايي
برآورد سرقفلي
استهلاك سرقفلي
نقصان ارزش داراييهاي نامشهود
فروش يا واگذاري دارايي هاي نامشهود
مخارج انتقالي به دوره هاي آتي
مخارج نرم افزار كامپيوتري
نگاهي به استاندارد شماره 17 حسابداري
مخارج انتقالي به دوره هاي آتي
هزينه هاي دوره (جاري)
منابع و مآخذ