66 صفحه فایل ورد قابل ویرایش 

قسمتی از متن

چكيده

      طي پنجاه سال گذشته اجزاي داخلي كامپيوترها به طور متوسط هر دو سال يكبار دو برابر كوچكتر شده‌اند و اين در حالي است كه به موازات كوچكي اندازه ، از نظر سرعت ، دو برابر شده‌اند . مدارهاي امروزي از ترانزيستورها و سيمهايي درست شده‌اند كه قطر آنها به يك صدم قطر موي انسان مي‌رسد و به علت همين پيشرفت‌هاي اعجاب آور است كه ماشينهاي امروزي ميليونها برابر قويتر از پيشينيان خود هستند. اما اين پيشرفت‌ها سرانجام روزي متوقف مي‌شوند و تكنولوژي مدارهاي مجتمع (IC) به حد نهايي خود مي‌رسند.

       فنون پيشرفته ليتوگرافي قادر است اجزاي صد برابر كوچكتر از اجزاي فعلي ، ايجاد كند. اما در اين مقياس (جايي كه در آن حجم ماده بصورت مجموعه‌اي از اتم‌هاي منفرد مي‌باشد) كارايي مدارهاي مجتمع با اشكال مواجه مي‌شود. با ده مرتبه كاهش ديگر در ابعاد ذرات خواص اصلي خود را ظاهر مي‌كنند و يك اشتباه بسيار كوچك باعث خراب شدن IC مي‌شود. بنابراين در آينده اگر كامپيوترها باز هم كوچكتر از اين شوند. در آن صورت بايد تكنولوژي جديدي را جايگزين فن آوري فعلي كرد و تغييرات اساسي در ساخت و طراحي كامپيوترها داد.