↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓

فرمت فایل: word 

 (قابل ویرایش و آماده پرینت)

تعداد صفحات:11

قسمتی از متن فایل دانلودی:

دولت تركمانان سلجوقي ، يكي از وسيعترين و قويترين و پايدارترين دولتهاي بوده كه از سال 429 ه.ق. كه سال پيروزي طغرل سلجوقي بر سلطان مسعود غزنويي در دندانقان سرخس است – تا سال 590 ه.ق.- كه سال سقوط آخرين پادشاه سلجوقي به دست اينانج است – ادامه داشته است .

تحكيم موقعيت دولت سلجوقي ، به دو دليل عمده صورت گرفته است : نخست آنكه براي اداره اين دولت پهناور – كه از ماوراي سيحون تا سواحل مديترانه و از عمان تا تفليس گسترش يافته بود – از جناح ايراني فارسي زبان براي تدوين ادارات دواتي ( دواوين ) و تعيين وزيران و همكاران اداري استفاده كردند . طبعا" ، مقاومتي در برابر آنان كه اصولا"‌ترك ( تركمان ‌) بودند و به زبان تركي نيز سخن  ميگفتند پيش نيامد. وزراي معروف آنان عبارت بودند از : عميدالملك كندري ، خواجه نظام الملك طوسي، مجد الملك قمي، شرف الملك خوارزمي ، سعد الملك آبي ، شرف الدين انوشيروان خالد كاشاني و امثال آنان . دليل دوم ، موقيعت دولت سلجوقي بود . البته ، به علت اضطراري كه خليفه عباسي ( القائم لامرالله )‌ در استفاده از نيروهاي تركمان دچار آن شده بود ، ناچار حكومت آنان را به رسميت شناخت و بغداد نيز در همه موارد ، آنان رامورد تاييد و تجليل قرار مي داد .

اين تاييد بر اساس آن صورت گرفت كه اميري از امراي ديلميان فارس به نام "‌ ارسلان بسا سيري " ( اهل فسا ) كه خود شيعه اسماعيلي بود ،‌بر بغداد تسلط يافت . وي خليفه القائم را از شهربيرون راند و خود به منصب حكومت نشست و در بغداد خطبه به نام خليفه فاطمي مصر المستنصربالله خواند .

خليفه القائم كه در تبعيد به سر مي برد ، از طغرل – نخستين پادشاه سلجوقي – كمك خواست . طغرل هم تازه در خراسان پايدار شده ، سلاطين غزنوي را از خراسان به هندوستان رانده و نيشابور را پايتخت قرار داده بود . وي ابونصر كندري ( نيشابوري ) رابه وزارت انتخاب كرده و در رقابتهاي خانوادگي بر برادر خود ، ابراهيم ينال ( در همدان ) ، پيروز شده بود . همچنين ، آل زيار را برانداخته و با شكست نوشيروان پسر منوچهر بر گرگان و مازندران تسلط يافته و خوارزم را در سال 434ه.ق. به دست آورده بود . سال بعد (‌435 ه.ق. )‌  با حمله به ري و بلاد عراق ،‌آل كاكويه و آل بويه را نيز از اين سرزمين بيرون كرد و نيروهاي كه به سرداري برادرش قاورد به كرمان فرستاده بود ، توانستند آخرين حكمران ال بويه ( بهرام بن لشكرستان ) را از فارس و همچنين كرمان بيرون رانند .

بدين طريق ، روزي كه طغرل متوجه بغداد شد ( 447 ه.ق. ) قسمت عمده سرزمين خراسان بزرگ ماوراءالنهر و كرمان و گرگان و مازندران و ري و همدان و فارس در قلمرو و اختيار او قرار گرفته بود .

و.....