چرا برخی از روزنامه نگاران از ترس "اخلاقی وضوح"?

چه بسیار وحشتناک در مورد اخلاقی وضوح? آینده مورخ ژوئن 2020—یک سال است که مورخان را به شوخی خواهد تخم ریزی باریک زمانی تخصص—باید به این سوال پاسخ دهد. عبارت تبدیل به مرکزی برای بحث در مورد رسانه ها و در مورد امکان بحث خود را.

روزنامه نگار Wesley Lowery که برنده پولیتزر در سال 2016 برای گزارش در نظام طبیعت از پلیس به کشتار مردم سیاه و سفید استفاده می شود عبارت در یک صدای جیر جیر در اوایل این ماه; او در پاسخ به یک تصمیم توسط نیویورک تایمز به اجرای یک قطعه نظر توسط سناتور تام پنبه ای که به دفاع از استفاده از نیروی نظامی برای سرکوب اعتراضات علیه نژادپرستی و خشونت پلیس. Lowery نوشت: "آمریکا نمایش-از-هیچ جا 'عینیت'-وسواس هر دو طرف روزنامه نگاری است یک آزمایش شکست خورده. ما اساسا نیاز به تنظیم مجدد هنجارهای این زمینه ما. قدیمی راه را باید بروید. ما نیاز به بازسازی صنعت ما به عنوان یکی است که در عمل از محل اخلاقی وضوح." چهار روز بعد بار' مقاله نویس رسانه بن اسمیت, برداشت, صدای جیر جیر, حفاری این مقابلهای جفت: در مقابل عینیت اخلاقی وضوح پیر مرد سفید روزنامه نگاران در مقابل روزنامه نگاران جوان از رنگ و سنت در مقابل ناشناخته در دنیای جدید است.

پس از اسمیت اندرو سالیوان نوشت: یک ستون برای , New York magazine تحت تیتر "است که هنوز هم وجود دارد اتاق را برای بحث؟" این تصور که جامعه آمریکا است سیستمیک, foundationally نژادپرستانه به مثابه یک ایدئولوژی تمامیت خواه با توجه به سالیوان و دیگران. (اتحاد جماهیر شوروی متولد Izabella Tabarovsky ساخته شده همین استدلال را در یک قطعه به صورت قرص.) سالیوان آگهی با اشاره به واسلاو هاول مقاله "قدرت ناتوان" کلاسیک از ادبیات و توتالیتاریسم یک قطعه من استفاده می شود به طور گسترده در کار خود من است. سالیوان به نظر می رسد فکر می کنم که این مقاله در مورد استفاده از مخازن و ترور به اجرا انطباق با توتالیتر نظر. در واقع همانطور که عنوان آن نشان می دهد آن را به یک مقاله در مورد تعجب آور قدرت noncompliance, از امتناع "زندگی در دروغ" در هاول کلمات.

در چه هاول خواستار "post-توتالیتر" جامعه و در آنچه که من اسمش را اواخر مرحله-توتالیتر جامعه—جامعه ای که به خاطر ترور دولت اما دیگر با استفاده از آن مردم را به اطاعت از قوانین خارج از عادت است. هاول conjures فرضی شخصیت یک ترهبار قرار می دهد که یک کمونیست ثبت نام در پنجره فروشگاه به عنوان هر کس می کند:

مردم چشم پوشی خود را به شعار, اما آنها به خاطر چنین شعارهایی نیز در بر داشت در فروشگاه ویندوز در lampposts, تابلو اعلانات, در پنجره آپارتمان و ساختمان; آنها همه جا هستند در واقع. آنها بخشی از چشم انداز از زندگی روزمره است. . . . در ترهبار و کارگر باید هر دو اقتباس به شرایط که در آن زندگی می کنند اما در انجام این کار آنها کمک به ایجاد آن شرایط. آنها انجام آنچه انجام می شود, چه باید انجام شود, آنچه باید انجام می شود اما در همان زمان -- که بسیار token—آنها تایید می کنند که آن باید انجام شود در واقع. آنها مطابق به یک نیاز خاص و در بنابراین انجام آنها خود را تداوم آن مورد نیاز است.

این ترهبار تحت توتالیتاریسم نمی کند و نمی تواند نظر است; با قرار دادن علامت به نظر نمی رسد که موضوع بحث است. اما هاول استدلال می کند اگر ترهبار به ثبت نام کردن یا نه آن را قرار داده تا او ادعا می کنند یک نوع قدرت است که متمایز از رژیم بود و هرگز در برابر آن است اما با این وجود به منزله یک تهدید به آن: قدرت ناتوان است.

برای مقایسه تغییر ایدئولوژیک جزر و مد در ایالات متحده به ایدئولوژی تمامیت خواه است که به شکست را به حساب قدرت دیفرانسیل. ایدئولوژی تمامیت خواه تا به حال قدرت دولت پشت آن است. مجریان از ایدئولوژی تمامیت خواه باشند کمیته مرکزی و اعضای نویسندگان رهبران اتحادیه و یا توزیع کنندگان از فروشگاه-پنجره نشانه—تا به حال قدرت از نهادهای دولتی ، معترضان در خیابان های شهرهای آمریکا و روزنامه نگاران که از آنها حمایت میکنند نه حمایت دولت و یا نهادی قدرت اما تنها مخالف: در هر نمونه آنها در رویارویی با آن است. یکی از سوالات آنها خواسته است که چگونه یک بسیار قدرتمند موسسه مانند زمان استفاده از آن قدرت ؟ آن را تقویت و دولت در آن خشن ترین بیان به عنوان آن را در چاپ و نشر ایسنا قطعه ؟ یا آن را افزایش دهد تا صدای که به حاشیه رانده شده اند در طول تاریخ ؟ اگر کاغذ مردد به انجام هر دو باید آن را امتحان کنید برای جبران عدم تعادل قدرت و به حاشیه رانده شده صدای بیشتر اتاق و دولت کمتر ؟ در خود Op-Ed برای بار, Lowery, مذاکرات در مورد سیاه روزنامه نگاران در طول تاریخ چند و ناتوان بالا بردن صدای خود را در اتاق خبر. در اینجا یک مقایسه ترهبار در نهایت ممکن است مناسب باشد: سیاه و روزنامه نگاران در جریان اصلی نشریات در نهایت نشان می دهد که آنها باید بگویم در چه روزنامه نگاری انجام شده است.

در ساخت سرمقاله تصمیم گیری بار تعریف آنچه در آن می بیند به عنوان حوزه مشروع جنجال یک اصطلاح ابداع شده توسط مورخ دانیل Hallin برای توصیف آنچه که رسانه های خبری در پیدا کردن مناسب برای انتشار. تا زمانی که به تازگی ایده های مانند defunding یا لغو پلیس کاهش یافت و در خارج از حوزه قانونی جنجال—در Hallin این اصطلاحات آنها کاهش یافت و به حوزه deviance, که بدان معنی است که این مقالات را تقویت نمی یا حتی اذعان آنها. اما ایده استفاده از ارتش برای سرکوب تظاهرات استفاده می شود به نظر می رسد انحرافی ، آمریکا رسانه های جریان اصلی به طور جدی به ترسیم مجدد مرزهای حوزه مشروع جنجال و محل است که مرز خود را یک موضوع قانونی جنجال.

پس چه اخلاقی وضوح? فیلسوف سوزان Neiman نوشت که یک کتاب در مورد این موضوع می گوید که آن را در واقع یک استاتیک تعریف مفهوم: این را می توان تنها در یک مورد به مورد و بر اساس. "اخلاقی وضوح این است که در مورد به دنبال در هر مورد خاص به دنبال در تمام این حقایق به دنبال در تمام زمینه ها و کار کردن پاسخ های خود را," او اظهار داشت در یک سخنرانی. آن را نباید با اخلاقی سادگی: ممکن است ما به وضوح تعریف ارزش های اخلاقی, اما تلاش برای به جایگاه واقعی اخلاقی وضوح است که همیشه پیچیده و خاص به شرایط. برای Lowery اخلاقی شفافیت است او نوشت: "اولین و مهمترین, مورد واقعیت های عینی. نازی ها بد هستند—هدف واقعیت است. Black lives matter—هدف واقعیت است. تغییر آب و هوا واقعی است—هدف واقعیت است. رئیس جمهور تهمت دروغگو است—هدف واقعیت است." در زمان Op-Ed, Lowery اضافه شده که اخلاقی وضوح شامل نامگذاری آنچه مشاهده می کنیم و بدون توسل به حسن تعبیر آن شامل برچسب زدن به رئیس جمهور یک نژادپرست است. اخلاقی وضوح همچنین می توانید توصیف روزنامه نگار و موقعیت خود را در رابطه با این موضوع است. "به طوری که اغلب این سوال که بهترین/بیشترین روشنگری پاسخ مطرح شده از محل اخلاقی وضوح" لووری توییتی. "سوال کسی قدرتمند از محل 'بی طرفی' اغلب در عمل نتایج در روزنامه نگاری است که نامناسب نرم در آن فریم."

به عبارت دیگر اخلاقی وضوح تلاش هدایت ارزش های روشن و آگاهانه حقایق و بافت و وضوح تراز وسط قرار دارد با مفهوم اصلی روزنامه نگاری عینیت. در اوایل قرن بیستم برخی از رویایی اصلاح طلبان آمریکایی روزنامه نگاری تصور که گزارش می تواند در تلاش برای تقلید از علم با هر مقاله یک آزمایش از انواع: نویسنده می تواند ذخیره کردن تمام شواهد و شرایطی که تحت آن جمع آوری شده قبل از رسم نتیجه گیری خود را—و یا بهتر است اجازه خوانندگان خود را در قرعه کشی. مانند یک مقاله علمی یک مقاله خبری را می توان به گونه ای نوشته شده که اگر کسی دیگری تصمیم به تکرار آزمایش—به همه همان مکان و از همه همان مردم همان سوالاتی است که نویسنده اصلی بود—او را به احتمال زیاد در قرعه کشی همان نتیجه گیری است.

در طول زمان مفروضات زیر بنای ایده آل از روزنامه نگاری عینیت پژمرده. کنوانسیون در رویکرد و لحن در زمان بیش از. بی طرفی در روزنامه نگاری آمد به منظور ارائه هر دو طرف بحث از موضع بی طرفی. اما نه هر استدلال دو طرف: برخی بیشتر و برخی اظهارات نباید موضوع بحث. وجود دارد نمی توان استدلال در مورد حقایق است. آیا مواد ضد عفونی کننده باید مورد استفاده قرار گیرد برای درمان coronavirus برای مثال نمی توان به تصویر کشیده شده به عنوان یک موضوع بحث ما نیست و استدلال می کنند در مورد اینکه آیا قتل باید اجازه داده شود مگر اینکه ما در حال صحبت کردن در مورد قتل مرتکب شده توسط دولت است.

فقط چند سال پیش این سوال که آیا زوج ها از همان جنس باید حق ازدواج بود تا برای بحث و گفتگو. امروز وجود دارد احتمالا می تواند اعتراض اگر این بار تصمیم گرفت به مرحله یک نرم افزار و باهم بحث در مورد این مسئله به این دلیل که دیوان عالی کشور حکم داده است که ازدواج یک قانون اساسی محافظت راست و به دلیل افکار عمومی منتقل شده است. اینکه آمریکایی ها باید دسترسی به, جهانی, مالیات دهندگان بودجه مراقبت های بهداشتی در حال حاضر موضوع بحث با هر گونه شانس در ده سال آن را نمی خواهد.

اساسا سالیوان و نظر دیگر نویسندگان decrying آنچه آنها را به عنوان یک جدید ارتدکسی در حال مشاجره هستند که همه چیز باید موضوع را به بحث است که حوزه های مشروع بحث باید به بی حد و حصر. بخشی از سنگ بستر از این استدلال این است که اعتقاد مطلق در ارزش بحث به خودی خود است. این است که در آن شبح از توتالیتاریسم به نظر می رسد. این نویسندگان که از ترس آنچه آنها را به عنوان یک ظهور جدید اجماع سیاسی چالش های اولویت سنتی لیبرال ارزش است که هرگز نباید مورد بحث: آزادی بیان و آزادی دین و دیگر حقوق فردی است.

سالیوان شناسایی آنچه که او می بیند به عنوان هسته اصلی باورهای جدید اجماع: که "امریکا سیستمیک نژادپرستانه و سفید-supremacist پروژه از شروع" و این که "همه آرمان در مورد آزادی فردی, آزادی مذهبی, دولت محدود و برابری همه انسان بودند و همیشه باطل به پوشش و توجیه و entrench از اسارت انسان در زیر داستانی از مسابقه. . . . لیبرال سیستم خود را یک شکل سفید برتری—به همین دلیل است که نابرابری نژادی ماندگار و چرا لیبرالیسم ارزش اصلی و موسسات نمیتواند اصلاح شود و تنها می تواند برچیده شود." او می بیند این مطلب از تاریخ به عنوان تقلیل و رد آمریکا در آرزوی عدالت و برابری.

"این دیدگاه جهان قطعا 'اخلاقی وضوح' " سالیوان نوشت. "آنچه در آن فاقد پیچیدگی اخلاقی. هیچ کشور می تواند بسیار کاهش می یابد به یک منشور و بدا به دلیل آن است." در همان زمان هیچ کشور باید دیده می شود تنها از طریق منشور از دستاوردهای خود را. او به نظر می رسد مایل به اجازه می دهد بحث در مورد نژاد پرستی به عنوان یک متمم شاید یک پاورقی به روایت آمریکا به عنوان یک ملت از آزادی و عدالت است. اما او با رد این ایده است که این جامعه را از گناهان بزرگ به اندازه کافی به حکم یک ارزیابی از کل آن ، اگر داستان از ایالات متحده است گفت: در درجه اول به عنوان یک ملت از مهاجران, داستان جامعه ای است که در طول زمان enfranchised تا کنون تعداد زیادی از اعضای آن و که در آن قوس تاریخچه خم به سمت عدالت و سپس میراث برده داری و ظاهرا مقاوم به ماهیت ساختاری نژادپرستی پنهان شده است. در واقع قهرمانانه روایت آمریکا است که بخشی از دلیل ساختاری نژادپرستی است بنابراین غیر منقول. اما سالیوان و دیگران به نظر نمی رسد به دیدن دو رقیب روایت تاریخی; بلکه آنها را یک چالش به یک داستان اما به حقیقتیک ابدی یقین یک حالت طبیعی از چیزهایی که تظاهرات را تهدید به نابود کردن.

این است که نه تنها یک کوته نمایش است اما همچنین یک رده خارج یکی است. دونالد مغلوب ساختن پیشی جستن در حال حاضر dislodged داستان از این کشور به عنوان یک ملت از مهاجران در بی شفقت مسیر عدالت و برابری و تضمین شده توسط یک تعهد به آزادیهای فردی. برای آینده مورخان از ماه ژوئن سال 2020 در اینجا این است که فرضیه من: به این دلیل ما به نظر می رسد شاهد ظهور یک اجماع سیاسی است که اجماع در حال حاضر پژمرده. جدید داستان شکل بودن در حال حاضر است و نه جزمی و نه ساده انگارانه است. با این حال بر اساس مجموعه ای متفاوت از مفروضات از داستان های قدیمی—و این چیز خوبی است و یک چیزی که لازم است به عنوان اخلاقی به وضوح.

مسابقه پلیس و زندگی ماده تظاهرات

• مرگ جورج فلوید در زمینه.
• مدنی-وکیل حقوق برایان استیونسون بررسی سرخوردگی و ناامیدی در پشت تظاهرات.
• که دیوید Remnick می پرسد که درست همزن پشت نژادی ناآرامی ؟
• یک جامعه شناس به بررسی اصطلاح ستون های سفیدی که جلوگیری از سفید آمریکایی ها از مقابله با نژادپرستی است.
• سیاه و سفید زندگی می کند ماده بنیانگذار شرکت عقیق Tometi در آنچه در آن به معنی به پال خواستار قطع بودجه دولت ادارات پلیس و چه می آید بعدی.
• تلاش برای تبدیل ایالات متحده نمی تواند محدود به چالش کشیدن خود را وحشیانه پلیس.