کاهش پاسخ لرزه ای یک ساختمان دارای سیستم جداساز طبقه بالا با میراکننده مغناطیسی
عنوان انگلیسی:
Seismic Response Reduction of a Building Using Top-Story Isolation System with MR Damper
عنوان فارسی:
کاهش پاسخ لرزه ای یک ساختمان دارای سیستم جداساز طبقه بالا با میراکننده مغناطیسی (MR)
تعداد صفحات مقاله اصلی: 8 صفحه pdf
تعداد صفحات ترجمه: 13 صفحه word
سال انتشار: 2014
مجله
Contemporary Engineering Sciences, Vol. 7, 2014, no. 21, 979 - 986
HIKARI Ltd, www.m-hikari.com
http://dx.doi.org/10.12988/ces.2014.49123
Abstract
In this study, the adaptability of a semi-active top-story isolation system with an MR damper for reduction of seismic responses of tall buildings has been To this end, a 20-story building structure was selected as an example. Low damping elastomeric bearings and an MR damper were used to compose a smart top-story isolation system. Artificial earthquakes generated based on design spectrum were used for structural analyses. A fuzzy logic controller (FLC) was used to control an MR damper and the FLC was optimized by multi-objective genetic algorithms (MOGA). Numerical simulations show that a smart top-story isolation system can effectively reduce both structural responses and isolation story drifts of the building structure compared to a passive system.
Keywords: Vibration control, Semi-active control system, Top-story isolation, Seismic response reduction, Genetic algorithms, Multi-objective optimization
کاهش پاسخ لرزه ای یک ساختمان دارای سیستم جداساز طبقه بالا با میراکننده مغناطیسی (MR)
چکیده:
در این مطالعه، قابلیت سیستم جداسازی طبقه بالا نیمه فعال با میراکننده مغناطیسی برای کاهش پاسخ لرزه ای ساختمان های بلند بررسی شده است. به همین منظور، یک سازه ساختمانی 20 طبقه ای ، به عنوان نمونه انتخاب شده بود. یاتاقان های الاستومری (ارتجاعی) با میرایی کم و یک میراکننده مغناطیسی (MR) ، جهت تشکیل یک سیستم هوشمند جداساز طبقه بالااستفاده شده بودند. زلزله های مصنوعی براساس طیف طرح برای تحلیل های سازه ای استفاده شده بودند. یک کنترلر منطق فازی (FLC)، برای کنترل میراکننده ی مغناطیسی استفاده شده بود و کنترلر منطق فازی با الگوریتم های ژنتیک چند هدفی (MOGA) بهینه سازی شده بودند. شبیه سازی های عددی نشان دادند که یک سیستم هوشمند طبقه بالا، می تواند بطور موثری پاسخ های سازه ای و نیروهای رانش طبقه جداسازشده سازه های ساختمانی را در مقایسه با سیستم های غیرفعال کاهش دهند.
کلمات کلیدی: کنترل ارتعاشات، سیستم کنترل نیمه فعال، جداساز طبقه بالا، کاهش پاسخ لرزه ای، الگوریتم های ژنتیک، بهینه سازی چند هدفی
