وقف، یکی از اعمال حقوقی است که به‌ انشای اراده نیاز دارد و به معنای‌ حبس عین مال و تـسبیل منافع آن‌ است.اعمال حقوقی به دو‌ دستهء‌ عقد و ایقاع‌ تقسیم می‌شود،فقها درباره ماهیت حقوقی وقـف از حیث عقد یا ایـقاع بـودن، اختلاف نظر دارند:1.وقف(عام-خاص)با اعلام اراده واقف و بدون نیاز به‌ قبول واقع می‌شود؛2.وقف خاص به قبول نیاز دارد،ولی در‌ وقف عام،قبول‌ لازم نیست؛3.در وقف عام و خاص،قبول شرط است.قانون مدنی ایران‌ مبتنی بر نظر سوم است.درباره مالکیت مال موقوفه،برخی فـقها واقف را مالک،برخی عین موقوفه را متعلق به موقوف علیه/علیهم و بعضی هم‌ خدا را‌ مالک مال موقوفه می‌دانند.با بررسی ماهیت حقوقی وقف و وضعیت‌ مالکیت مال موقوفه،ملاحظه می‌شود که:1.وقف،عقد است نه ایقاع؛ 2.با تحقق وقف،شخصیت حقوقی جـدیدی شـکل می‌گیرد که مالک مال موقوفه‌ است.به این ترتیب،حقوق مدنی‌ ایران‌ و فقه امامیه به هم نزدیک‌تر می‌شوند. از مجموع آنچه گذشت، چنين بر مي‏آيد که سهام شرکت‏هاي سهامي به عنوان يک واقعيت و پديده‏ي حقوقي در زمره‏ي اموال قرار مي‏گيرد و نيز اينکه اين اسناد قابليت موقوفه شدن را دارند، لذا با توجه به اينکه عقد وقف از جمله‏ي عقود مسامحه است و نبايد در شرايط چنين عقودي سخت‏گيري به خرج داد، و نيز اينکه شرايط زماني و مصلحت جامعه ايجاب مي‏کند که چنين موقوفاتي به رسميت شناخته شوند، بر سازمان‏هاي متولي اين امر است که با بررسي همه جانبه و کارشناسانه نسبت به اصلاح مقررات قانون - با رعايت موازين شرع - اقدام نمايند کما اينکه در برخي از سرزمين‏هاي اسلامي چنين اصلاحاتي صورت پذيرفته است.

فهرست دارد

فایل به صورت word